Στη Λειτουργία του Μ. Βασιλείου υπάρχει μια ωραία ευχή: "θυμήσου Κύριε αυτούς που ζουν στις ερημιές, στα βουνά, στις σπηλιές και στις τρύπες της γης"!
Τα "σπήλαια και οι οπές της γης" έχουν για μένα μεταφορική σημασία. Αφορούν όλους εκείνους που προσπαθούν ν' αφουγκρασθούν τη λεπτή αύρα της φωνής του Θεού...
Ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό του μέσα στη σιωπή της καρδιάς. Κι αυτή η σιωπή, εδώ είναι πιο "χειροπιαστή".
Όταν προσπαθείς να μιλήσεις για τη σιωπή είναι σα να παλεύεις να εικονίσεις το αόρατο. Μόνη της η σιωπή μιλά για τον εαυτό της. Όχι μέσα από λόγια αλλά μέσα από την εμπειρία.
Σε τούτη την έρημη περιοχή περνά ο ένας δίπλα από τον άλλον, κάνουμε ένα νεύμα ή χαμογελάμε, αλλά τηρούμε σιωπή! Στη σιωπή του μονοπατιού, της τράπεζας ή του παρεκκλησιού ακούγεται η φωνή του Θεού μέσα απ' τη σιωπή του διπλανού μας. Μέσα απ' αυτή τη σιωπή ανταλλάσσουμε την άρρητη διαβεβαίωση πως καθένας προσεύχεται για τον άλλον!
Συχνά αναρωτιέμαι πώς γίνεται και η σιωπή είναι πολύ βαθύτερη όταν την μοιραζόμαστε με τους άλλους. Πώς συμβαίνει και μέσα στη σιωπή η προσευχή μας αγκαλιάζει τον άλλο με τρόπο μοναδικό ώστε μέσα σε μια απερίγραπτη αρμονία να δεόμαστε ο ένας για τον άλλον, να ευχαριστούμε ο ένας για τον άλλον, και να προσφέρουμε ο ένας τον άλλον στο Θεό.
Τα "σπήλαια και οι οπές της γης" έχουν για μένα μεταφορική σημασία. Αφορούν όλους εκείνους που προσπαθούν ν' αφουγκρασθούν τη λεπτή αύρα της φωνής του Θεού...
Ο Θεός αποκαλύπτει τον εαυτό του μέσα στη σιωπή της καρδιάς. Κι αυτή η σιωπή, εδώ είναι πιο "χειροπιαστή".
Όταν προσπαθείς να μιλήσεις για τη σιωπή είναι σα να παλεύεις να εικονίσεις το αόρατο. Μόνη της η σιωπή μιλά για τον εαυτό της. Όχι μέσα από λόγια αλλά μέσα από την εμπειρία.
Σε τούτη την έρημη περιοχή περνά ο ένας δίπλα από τον άλλον, κάνουμε ένα νεύμα ή χαμογελάμε, αλλά τηρούμε σιωπή! Στη σιωπή του μονοπατιού, της τράπεζας ή του παρεκκλησιού ακούγεται η φωνή του Θεού μέσα απ' τη σιωπή του διπλανού μας. Μέσα απ' αυτή τη σιωπή ανταλλάσσουμε την άρρητη διαβεβαίωση πως καθένας προσεύχεται για τον άλλον!
Συχνά αναρωτιέμαι πώς γίνεται και η σιωπή είναι πολύ βαθύτερη όταν την μοιραζόμαστε με τους άλλους. Πώς συμβαίνει και μέσα στη σιωπή η προσευχή μας αγκαλιάζει τον άλλο με τρόπο μοναδικό ώστε μέσα σε μια απερίγραπτη αρμονία να δεόμαστε ο ένας για τον άλλον, να ευχαριστούμε ο ένας για τον άλλον, και να προσφέρουμε ο ένας τον άλλον στο Θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου