Τετάρτη 17 Ιουνίου 2009

Άθεος...

Είχε εγκληματικά ένστικτα.
Ήθελε πολύ να σκοτώσει,
αλλά φοβόταν τις συνέπειες του νόμου.
Τελικά βρήκε τη λύση:
αποφάσισε να σκοτώσει το Θεό!
Ήταν ο μόνος φόνος που μπορούσε να κάνει
χωρίς συνέπειες.
Έτσι πίστευε και προχώρησε.
Σκότωσε το Θεό!
Στην αρχή το έκανε φραστικά.
Ύστερα με γραπτά κείμενά του,
που οι ειδικοί τα βρήκαν "σπουδαία"!
Τελικά, προχώρησε πιο πέρα...
σκότωσε τον Θεό και μέσα του.
Και τότε βρέθηκε μπροστά στην τιμωρία
που δεν είχε λογαριάσει:
στο κενό της απουσίας του Θεού!
Εκεί κατέρρευσε...

2 σχόλια:

Haris είπε...

Πάρα πολλοί έχουν δολοφονικά ένστικτα μέσα τους.
Λίγοι όμως έχουν την δύναμη να τα βάλουν με θεούς.
Τον θεωρούν ως τον μόνο άξιο λόγου φόνο.
Το έργο είναι αντανάκλαση: πρώτα σκοτώνεις αθόρυβα, και αργότερα φανερά και "φραστικά".
Η απουσία του δολοφονημένου κανέναν δεν φοβίζει. Ο φόβος και η δειλία των ζωντανών όμως είναι θρίλερ.
Γι΄αυτό καταρρέεις.
Πολλοί γύρω σου, ζούνε με δολοφονημένους θεούς μέσα τους. Και αν ο Νίτσε κατέρρευσε, θα πρέπει να πούμε, πως το κώνειο δεν ήθελε να το πιει -οι συνάνθρωποί του ήθελαν.

Haris είπε...

"Ο Νίτσε πήγε να ζητήσει από το άλογο συγνώμη για λογαριασμό του Καρτέσιου. Η τρέλα του (δηλαδή, το διαζύδιό του με την ανθρωπότητα) αρχίζει από τη στιγμή που κλαίει πάνω στο άλογο."
Δεν είναι η θεϊκή απουσία του πρόβλημα. Είναι οι άνθρωποι και οι συμπεριφορά τους.