Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018

Γνωριμία με το Ισλάμ (ΙΘ') - Οι "περιπέτειες" του Κορανίου

Οι δυο πυλώνες του Ισλάμ είναι ο Προφήτης και το Κοράνι. Όμως το πρόσωπο του Μωάμεθ παίζει δευτερεύοντα ρόλο. Απλώς ενεργεί στο όνομα του Θεού. Αυτό που έχει πραγματική αξία είναι η διδασκαλία του, δηλαδή ο Λόγος του Θεού, που αποτυπώνεται στο Κοράνι.
Το Κοράνι δεν είναι ένα απλό "ιερό βιβλίο", όπως η Βίβλος των Εβραίων και των Χριστιανών. Το Κοράνι είναι για τους μουσουλμάνους ό,τι είναι ο Ιησούς για τους Χριστιανούς. Δηλαδή ο "σαρκωμένος Λόγος του Θεού". 
Είναι η νέα και τελευταία "συμφωνία" μεταξύ Θεού και ανθρώπινου γένους, η οριστική και τελευταία έκφραση της θείας βούλησης, η διόρθωση και επισφράγιση των παλαιών εντολών.
Όταν ο Μωάμεθ άρχισε το έργο του υπήρχαν ήδη δύο διαμορφωμένες θρησκείες (ιουδαϊσμός και χριστιανισμός), με τα ιερά τους βιβλία, τις τελετουργίες τους κ.λπ. Αντίθετα, η παραδοσιακή αραβική θρησκεία στηριζόταν αποκλειστικά σε προφορικές παραδόσεις και θρύλους. 
Οπότε ο Προφήτης θέλησε να εξυψώσει τη νέα θρησκεία στο ύψος των δύο άλλων μονοθεϊστικών θρησκειών. Κοντά του είχε συνεχώς γραμματείς που κατέγραφαν κάθε κήρυγμα και προφητεία του σε διάστημα 22 ετών (610-632).
Το Κοράνι δεν είναι ανθρώπινο δημιούργημα, όπως τα χριστιανικά ευαγγέλια που θεωρούνται μεν "θεόπνευστα" αλλά περιέχουν εμφανώς τις προσωπικές προτιμήσεις και αδυναμίες των συγγραφέων τους. 
Το Κοράνι είναι αιώνιο και αδημιούργητο, ήταν και παραμένει αιωνίως μαζί με το Θεό, και αυτό που δόθηκε στους ανθρώπους μέσω του Προφήτη είναι ένα ακριβές του αντίγραφο.
Βέβαια, για να σοβαρευτούμε και λίγο, είχε και το Κοράνι τη δική του περιπέτεια μέχρι να λάβει την τελική του μορφή. Απλά, η "περιπέτεια" αυτή κράτησε περίπου 30 χρόνια, σε αντίθεση με τις χριστιανικές γραφές που είχαν υποστεί συνεχή κοπτοραπτική επί τρεις περίπου αιώνες μέχρι να παγιωθούν.
Ο πρώτος χαλίφης μετά τον Μωάμεθ, ο Αμπού Μπακρ (632-634), έκανε τις πρώτες προσπάθειες να συγκεντρώσει τις διάσπαρτες διδασκαλίες του Προφήτη. 
Στην περίοδο του δεύτερου χαλίφη Ομάρ (634-644) κυκλοφορούσαν τέσσερις διαφορετικές εκδοχές του Ιερού Βιβλίου. 
Ο τρίτος χαλίφης, για να αποφευχθεί η σύγχυση, επέβαλε την οριστική εκδοχή του Κορανίου, διατάζοντας να καταστραφεί κάθε διαφορετική παραλλαγή της.
Το Κοράνι διαιρείται σε "σούρες", δηλαδή κεφάλαια, που αποτελούνται από στίχους. 
Οι μεγαλύτερες σούρες είναι συνθέσεις περισσότερων προφητειών, συχνά χωρίς συνοχή, αντιφατικές, ανομοιόμορφες και κάποτε ακατανόητες. 
Στην πρωτότυπη αραβική γραφή το κείμενο είναι επιβλητικό και προκαλεί δέος, στοιχεία που χάνονται στις μεταφράσεις.
Επί αιώνες και μόνο η ιδέα της μετάφρασης του Κορανίου προκαλούσε φρίκη. 
Αλλά αυτό δεν πρέπει να μας ξενίζει. Στις αρχές του 20ού αιώνα στην Αθήνα χύθηκε αίμα στην προσπάθεια μεταφοράς της Αγίας Γραφής στη δημοτική μας γλώσσα!

Δεν υπάρχουν σχόλια: