Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016

Οι Παγανιστές άλωσαν από μέσα τον Χριστιανισμό!

Ο Λιβάνιος ήταν γόνος αριστοκρατικής οικογένειας της Αντιόχειας, σπουδαίος ρήτορας, σύγχρονος και φίλος του αυτοκράτορα Ιουλιανού (4ος αιων.).
Έμεινε πιστός μέχρι τέλους στις θρησκευτικές παραδόσεις των Ελλήνων προσπαθώντας όμως να μην προσβάλλει τους χριστιανούς αυτοκράτορες, και κυρίως τον Θεοδόσιο Α’ .
Στην εποχή του Λιβανίου οι χριστιανοί φασίστες είχαν ξεσαλώσει. Αγωνίζονταν παθιασμένα να εξαλείψουν πλήρως την ελληνική θρησκεία και τον πολιτισμό. Φαιοχίτωνες χριστιανοί με την καθοδήγηση επισκόπων και την σιωπηρή συναίνεση του παλατιού περιφέρονταν στην ύπαιθρο γκρεμίζοντας ναούς, στάδια, ωδεία, ασκληπιεία, αμφιάρεια, μαντεία...
Το 392 μ.Χ. έβαλαν χέρι και κατέστρεψαν τον ωραιότερο ναό που είχε ποτέ χτιστεί ως τότε, το Σεράπειον της Αλεξάνδρειας. Ο επίσκοπος (και "άγιος") Θεόφιλος, με τη βοήθεια του στρατού, εξόντωσε τους υπερασπιστές του ναού και δεν άφησε πέτρα πάνω σε πέτρα.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 415 μ.Χ. αφιονισμένος όχλος τζιχαντιστών-χριστιανών κατακρεούργησαν την φιλόσοφο Υπατία.
Ο Λιβάνιος τα έβλεπε όλ’ αυτά και σπάραζε η ψυχή του. Δεν ήταν αφελής να πιστεύει πως τα τερατουργήματα των χριστιανών γίνονταν χωρίς αυτοκρατορική κάλυψη. Αλλά προσπάθησε να σώσει ό,τι μπορούσε. Στην επιστολή του προς τον Θεοδόσιο του προτείνει να διασώσει τους εθνικούς ναούς και να τους μετατρέψει σε δημόσιες υπηρεσίες. Τελωνεία, εφορείες, οχυρά. Είχαν δαπανηθεί τεράστιοι πόροι για την οικοδόμησή τους και δεν θα έπρεπε να κατεδαφιστούν.
Φυσικά οι εκλίσεις τους αγνοήθηκαν. Οι Χριστιανοί συνέχισαν να σαρώνουν τα πάντα και ήταν θαύμα το πώς γλύτωσε ο Παρθενώνας της Αθήνας...
Γεγονός πάντως είναι πως οι Εθνικοί δεν ήταν διατεθειμένοι να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων για να διαφυλάξουν τα ιερά τους. Ουσιατικά εγκατέλειψαν τον αγώνα αμαχητί. Πριν χάσουν τη θρησκεία τους είχαν χάσει την ψυχή τους. Ελάχιστοι έδειξαν πολεμικήί διάθεση και ακόμα πιο λίγοι προτίμησαν την αξιοπρέπεια της αυτοκτονίας...
Όμως οι Εθνικοί αντιστάθηκαν με έναν άλλον τρόπο: κράτησαν τις παραδόσεις και πρακτικές τους, οι οποίες πέρασαν στη νέα θρησκεία και σήμερα θεωρούνται "χριστιανικές παραδόσεις" ενώ είναι εξώφθαλμα παγανιστικές.
Αλλά με τα θέματα αυτά θα ασχολοηθούμε άλλη φορά...

Δεν υπάρχουν σχόλια: