Αυγουστιάτικο προσκύνημα στη Μέκκα (Γ΄) - "Το σπίτι μου είναι έγκυος!"

Η ζέστη είναι αφόρητη.

Ο καυτός άνεμος "κεντάει", η ατμόσφαιρα πνιγερή κι η σκόνη πυκνή.

Το στριμοξίδι απίστευτο. 

Εμείς κι αν έχουμε φάει πυξίματα στην παλιά Θύρα 7 στο Καραϊσκάκη. Αλλά τούτο δω είναι ανεπανάληπτο...

Ένας φουκαράς Αιγύπτιος ζητάει να σεβαστούμε την εγκυμονούσα γυναίκα του: "Προσοχή αδελφοί μου, το σπίτι μου είναι έγκυος, με το συμπάθειο..."

Στις δημόσιες τουαλέτες γίνεται το αδιαχώρητο.

Μπροστά τους η "καλλιόπη" του ελληνικού στρατού μοιάζει πεντακάθαρο αριστοκρατικό σερβίτσιο.

Κάποιος μέσα αργεί λίγο παραπάνω.

Οι απέξω διαμαρτύρονται: "Σε εξορκίζω αδελφέ μου στο όνομα του Αλλάχ, ο Θεός δημιούργησε τις τουαλέτες για όλους τους πιστούς"...

Σπεσιαλιτέ της Μέκκας το ψητό κοτόπουλο με βραστό ρύζι.

Το κοτόπουλο (απ' τη Βραζιλία) μοιάζει με γύψο. Το ρύζι ξερό σαν χοντρή άμμος. Και πολύ άνοστο...

Η θερμοκρασία έφτασε ήδη τους 48 βαθμούς υπό σκιάν.

Αλλά κανείς δεν διαμαρτύρεται.

Η υπόσχεση του Προφήτη είναι σαφής: "Όποιος αντέξει μια ώρα τον καυτό ήλιο της Μέκκα, η Κόλαση θα απομακρυνθεί απ’ αυτόν 100 χρόνια"!

Αυγουστιάτικο προσκήνυμα στη Μέκκα (Β΄) - "Περιφερόμενες τέντες"

Φτάσαμε επιτέλους στο αεροδρόμιο της Τζέντα.

Ηθική αυστηρότητα, ομοιόμορφη συμπεριφορά, εθνική ποικιλομορφία.

Το μυαλό και τα μάτια μου περιεργάζονται τις γυναικείες παρουσίες.

Σκεπασμένες από κορυφής μέχρις ονύχων.

Περιφερόμενες τέντες!

Διαβάζω τα λόγια του Προφήτη: "η προσευχή, οι γυναίκες και τ' αρώματα είναι τα πιο απολαυστικά λουλούδια!".

Και μελαγχολώ...

Η ζέστη ανυπόφορη, τα έρ κοντίσιον δουλεύουν στο φουλ.

"Ο Θεός είναι με όσους κάνουν υπομονή", λέει κάποιος δίπλα μου.

Οι προσκηνυτές κινούνται κατά εθνικότητες.

Οι πιο θορυβώδεις κι αστείοι είναι οι Αιγύπτιοι.

Το χαβαλεδίστικο στυλ τους και τα υψηλό ποσοστό παχυσαρκίας, τους προσέδωσε το παρατσούκλι "Αμερικάνοι"...

Οι Τούρκοι είναι απ' τους πιο πειθαρχημένους. Σχεδόν όλοι έχουν ραμμένες στο ρούχο τους την τουρκική σημαία.

"Οι μισοί από δαύτους είναι μυστικοί πράκτορες", λέει κάποιος.

Μπαίνουμε στα λεοφωρεία και ξεκινάμε για Μέκκα.

Στο δρόμο γιγαντιαίες διαφημίσεις της ΙΚΕΑ και της Πέπσι Κόλα, κι από κάτω "Allah Akbar" ("Δόξα τω Θεώ").

Ξαφνικά ο δρόμος διακλαδίζεται.

Εμείς παίρνουμε τη δεξιά κατεύθυνση.

Προς εκεί που μια τεράστια πινακίδα γράφει: "Moslem only" ("Μόνο Μουσουλμάνοι").

Μπαίνουμε πλέον στην "απαγορευμένη ζώνη".

Όσο κι αν δεν "μασάς"... κάπου ανατριχιάζεις!

Το "μεγάλο μυστικό" της Βόρειας Κύπρου!

Λόγος ύπαρξης των θρησκειών είναι η συμφιλίωση των ανθρώπων.

Γι' αυτό κι ο Χριστός δίδαξε τη συγχωρητικότητα και την αγάπη.

Ακόμη και των εχθρών μας...

Ο καλός μουσουλμάνος πριν ξεκινήσει για το προσκήνυμα στη Μέκκα πρέπει να διευθετήσει κάθε διαφορά του.

Να διορθώσει κάθε παρεξήγηση, να αποκαταστήσει κάθε αδικία.

Αλλιώς χάνει το ευεργέτημα του προσκηνύματος.

Κάτι ανάλογο έχουν κι οι Χριστιανοί: αν μεταλάβουν αναξίως, "γίνεται φωτιά και τους καίει"...

Οι μουσουλμάνοι δεν θεωρούν τους Χριστιανούς "άπιστους" αλλά "αχάριστους" και "παραστρατημένους"!

Οι ίδιοι αναγνωρίζουν τη Μαριάμ, τον Ιωάννη το Βαπτιστή, τον Ιησού.

Δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί κι οι Χριστιανοί δεν αποδέχονται τον Μωάμεθ!

Ένας πολύ καλλιεργημένος μουσουλμάνους μού έλεγε τις προάλλες πως έγινε μια σπουδαία ανακάλυψη που θ' αλλάξει τον ρου της ιστορίας των θρησκειών.

Ο τουρκικός στρατός κατοχής, μου είπε, ανακάλυψε σ' ένα ορθόδοξο μοναστήρι της Βόρειας Κύπρου ένα παλιό αντίγραφο του απόκρυφου Ευαγγελίου του Βαρνάβα, του 5ου αιώνα, δηλαδή πριν την έλευση του Μωάμεθ.

Σ' αυτό φαίνεται να λέει ο Ιησούς πως μετά απ' αυτόν θα έρθει (όχι ο "Παράκλητος", δηλ. το Πνεύμα το Άγιο, αλλά) ο "περίκλητος", δηλ. ο "ένδοξος".

Και ο "ένδοξος" στα αραβικά λέγεται "μωάμεθ"!

Κάπου διάβασα πως εστάλη αντιπροσωπεία του Βατικανού για να μελετήσουν το εν λόγω αντίγραφο και να ελέγξουν τη γνησιότητά του...

Αλλά ας επιστρέψουμε στη Μέκκα, στην "πόλη των απαγορεύσεων".

Είμαι βέβαιος πως κι ο τόπος τούτος έχει τη χυδαία κι "αμαρτωλή" πλευρά του.

Μόνο που χρειάζεται περισσότερο ψάξιμο για να τη βρεις...

Πιστεύω πως το πνεύμα του Κορανίου, όπως και της Καινής Διαθήκης, έχει αλλοιωθεί.

Μόνο ο Ιουδαϊκός νόμος πρόσθετε συνεχώς βάρη στις αδύναμες πλάτες των ανθρώπων.

"Ο Θεός θέλει να σας ανακουφίσει απ' όλα σας τα καθήκοντα γιατί ο άνθρωπος γεννήθηκε αδύναμος", λέει ο Μωάμεθ.

Αυγουστιάτικο προσκήνυμα στη Μέκκα (Α΄)

Νόμιζα πως είμαι σπάνια περίπτωση.

Αλλά έμαθα πως κάθε χρόνο πολλοί Ευρωπαίοι προσηλυτίζονται εικονικά στο Ισλάμ προκειμένου να συμμετάσχουν στο "μεγάλο προσκήνυμα"!

Αρκεί ένας ιμάμης να βεβαιώσει πως ομολόγησες μπροστά του ότι "ένας είναι ο Θεός και Προφήτης του ο Μωάμεθ"...

Αν και το Κοράνι απαγορεύει τις θρησκευτικές οξύτητες, οι Σαουδάραβες δεν φαίνεται να το συμμερίζονται.

Στη χώρα τους απαγορεύεται να μπουν αλλόθρησκοι, με μόνη εξαίρεση τους αυστηρά επαγγελματικούς λόγους. Συμπεριλαμβανομένων και κάποιων πορνών πολυτελείας που προορίζονται για τους πρίγκιπες...

Στη Σαουδαραβία απαγορεύονται ναοί άλλων θρησκειών, η δημόσια άσκηση άλλης λατρείας, ο σταυρός στο λαιμό, η ανάγνωση του Ευαγγελίου κλπ

"Όλη η χώρα θεωρείται ένα τζαμί!", δικαιολογούνται...

Υπάρχουν όμως ιστορικές μαρτυρίες πως προ της Οθωμανικής Περιόδου επιτρεπόταν η είσοδος Χριστιανών και Εβραίων, ακόμα και στη Μέκκα!

Πάντως εγώ είμαι αεικίνητος!

Θέλω όλα να τα δω κι όλα να τα δοκιμάσω!

Κάτι γερο-μουσουλμάνοι εντυπωσιάζονται απ' το "ζήλο του πρωτάρη"!

Έχουν το δικό τους χιούμορ: "Για δες, του δείξαμε να προσεύχεται κι αυτός ανοίγει το τζαμί"...

Οι τρεις μονοθεϊσμοί....

Μέσα  μου κρύβω  έναν Εβραίο έναν Χριστιανό κι έναν Μουσουλμάνο. 

Τις περισσότερες φορές τα βρίσκουν μεταξύ τους.

Κάποιες όμως πλακώνονται μέχρι σκοτωμού!

Ελπίζω να μην βρεθώ ποτέ στη δυσάρεστη θέση να επιλέξω έναν απ' αυτούς.

Θα αισθανθώ σαν τον Πάρη που έπρεπε να δώσει το χρυσό μήλο σε μιά απ' τις τρεις Θεές...

Ο Χριστιανισμός φέρνει προς την Αφροδίτη.

Την άστατη, που φλογίζει τις καρδιές και τα κορμιά με τα περιττά λιπάκια της.

Ο Ιουδαϊσμός μού θυμίζει την Ήρα!

Με την ψυχρή κι αυστηρή της ομορφιά, την πρώτη και νόμιμη σύζυγο του Δία.

Και το Ισλάμ μοιάζει της Αθηνάς, της ευέξαπτης και απαστράπτουσας στο κράνος της Θεάς, της οπλισμένης με λόγχη που προκαλεί δέος...

Η Αφροδίτη μού υπόσχεται υπερκόσμιες εμπειρίες, η Ήρα ένα μεγάλο βασίλειο, η Αθηνά να με κάνει τον μεγαλύτερο ήρωα του κόσμου.

Η χριστιανική πίστη ταιριάζει στη φαντασιόπληκτη κι ευφάνταστη πτυχή του χαρακτήρα μου.

Αλλά η νευρωτική μου πλευρά αναπαύεται στις θρησκείες του Νόμου και της Σαρία.

Το Ισλάμ και ο Χριστιανισμός είναι θρησκείες παγκόσμιες, γι' αυτό και επεκτατικές.

Ο Ιουδαϊσμός, αντίθετα, είναι θρησκεία περισσότερο εθνική. Γι' αυτό και εσωστρεφής, δεν εξάγει τη θρησκευτική της τρέλα...

Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό: Μια τέτοια θρησκεία μπορεί να εκφυλιστεί αναπτύσσοντας ένα είδος συνειδητού αυτισμού.

Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο ν' αναπαράγεις ιεραποστόλους ή συνοριοφύλακες...

Ούτε έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου αν προτιμώ το χριστιανικό δόγμα "έξω από την Εκκλησία δεν υπάρχει σωτηρία" ή την εβραϊκή εμμονή με τη "γη της επαγγελίας", που είναι "μόνο δική μας και κανενός άλλου"!

Πάντως, ο Χριστιανός που θεωρεί πως η "Αγία Γη" είναι στον Ουρανό, μπορεί να χαλαρώσει περισσότερο εδώ κάτω...

Στα βήματα του Ιησού (Β') - Στο Όρος των Ελαιών

Κακά τα ψέματα.

Η Ρώμη ποτέ δεν χώνεψε τον διπλό της υποβιβασμό (πολιτικό και θρησκευτικό) το 330 μ.Χ. απ' τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο.

Και πάντα έψαχνε τη ρεβάνς.

Τα Χριστούγεννα του 800 μ.Χ., στο ναό του Αγίου Πέτρου στο λόφο του Βατικανού, ο πάπας Λέοντας στέφη τον Καρλομάγνο "Ρωμαίο Αυτοκράτορα", τίτλο που ως τότε μονοπωλούσε ο Βασιλιάς της Κωνσταντινούπολης.

Το Σάββατο 16 Ιουλίου 1054 ήταν αποπνιχτικό στην Κων/πολη.

Στον εσπερινό της Αγια-Σοφιάς, που ιερουργούσε ο Πατριάρχης Μιχαήλ Κηρουλάριος, ο κόσμος λιγοστός.

Ξαφνικά μπουκάρει στο ναό μια ομάδα κομψευόμενων κληρικών.

Θύμιζε περισσότερο συνοδία του Μπερλουσκόνι παρά εκκλησιαστική αντιπροσωπία.

Επικεφαλής τους ο καρδινάλιος Ουμβέρτος, προσωπικός απεσταλμένος του Πάπα.

Χωρίς να πει κουβέντα μπαίνει στο Ιερό Βήμα κι αφήνει στην Αγία Τράπεζα μια περγαμινή με την παπική σφραγίδα:

"Όποιος διαφωνεί με την πίστη της Ρωμαϊκής Καθέδρας είναι αναθεματισμένος και πλέον δεν λογίζεται ορθόδοξος αλλά προζυμίτης και νέος Αντίχριστος"

"Προζυμίτες" αποκαλούσαν οι Δυτικοί χριστιανοί τους Ανατολικούς επειδή χρησιμοποιούν προζύμι στον Άρτο της Θείας Ευχαριστίας αντί για άζυμα.

Λίγες μέρες αργότερα ο Κηρουλάριος ανταποδίδει τον αφορισμό κι έτσι το Σχίσμα ολοκληρώνεται.

Το 1964 ο Πατριάρχης Αθηναγόρας κι ο Πάπας Παύλος συναντιούνται εδώ στα Ιεροσόλυμα, στο Όρος των Ελαιών, στον τόπο της τελευταίας προσευχής του Ιησού λίγο πριν συλληφθεί και σταυρωθεί.

Κάτω απ' αυτές τις υπεραιωνόβιες ελιές, που εμείς τώρα βλέπουμε κι αγγίζουμε...

Ποιος ξέρει... στη ρίζα κάποιας μπορεί να 'χε σταθεί κι ο Ιησούς.

Στο σημείο αυτό Αθηναγόρας και Παύλος έδωσαν τον ασπασμό της ειρήνης, ο πάγος άρχισε να σπάζει και τον επόμενο χρόνο είχαμε την επίσημη "άρση" των Αναθεμάτων.