Αθηναίοι Άγιοι Γ‘ - Αγία Δαρεία, 19 Μαρτίου (Μεγάλη σοφία η αγαμία!)

Ο Χρύσανθος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια τον 3ο αιώνα, κι ήταν γιος διάσημου Συγκλητικού και φανατικού ειδωλολάτρη.
Ο Χρύσανθος, όμως, προτίμησε να γίνει Χριστιανός. Τον τράβηξε η προσωπικότητα ενός επισκόπου που, λόγω των διωγμών, ζούσε σε σπηλιές στα γύρω βουνά!
Συμπέρασμα πρώτο: εκείνη την εποχή οι δεσποτάδες ζούσαν σε σπηλιές και τρύπες, κι όμως προσέλκυαν τους εκλεκτότερους.
Οι δικοί μας ζουν σε μέγαρα και σουλατσάρουν με κουρσάρες και ξεχριστιανίζουν τον κόσμο...
Πάμε παρακάτω.
Αφήνιασε, που λέτε, ο πατέρας του Χρύσανθου κι έψαχνε τρόπους να φέρει το γιόκα του στον «ίσιο δρόμο».
Ε, τι πιο λογικό, το μυαλό του πήγε αμέσως στον «τριπλόκαμον όφιν» (το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της γυναίκας).
Σκέφτηκε να βρει μια ειδωλολάτρισσα, με προσωπικότητα και γοητεία, να τον τυλίξει κανονικά, να πει ο άνθρωπος τον Δεσπότη Παναγιώτη...
Εκείνη την εποχή ωραίες γυναίκες υπήρχαν παντού. Αλλά το συνδυασμό κουκλάρας και καλλιεργημένης, μόνο στην Αθήνα τον έβρισκες!
Έστειλε, λοιπόν, ανθρώπους του στην Αθήνα ο πατέρας του Χρύσανθου, κι αυτοί βρήκαν τη Δαρεία, μανεκέν και αριστούχα της Φιλοσοφικής.
Ε, τα πάντρεψε τα παιδιά ο άνθρωπος και περίμενε να δει αποτελέσματα...
Για να μην τα πολυλογώ, όχι μόνο ο Χρύσανθος δεν αλλαξοπίστησε, αλλά και η Δαρεία έγινε Χριστιανή. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το ζεύγος συμφώνησε να ζήσουν μαζί τηρώντας αγαμία!