Η ελευθερία του Θεού...

Νομίζω πως η ευαγγελική περικοπή της Κυριακής δεν αναφέρεται στον πλούτο και στα υλικά αγαθά.

Σε αυτά αναφερόταν η παραβολή του άφρονα πλούσιου.

Εδώ, ο "άρχων της συναγωγής" (ο "νεανίσκος" κατά τον Ματθαίο) δεν είναι άνθρωπος του ... φάε, πίε και ευφραίνου.

Είναι μετρημένος, καλοπροαίρετος, εγκρατής.

Το πραγματικό του πρόβλημα δεν είναι η προσκόλληση στον πλούτο αλλά η ανασφάλειά του.

Ο πλούτος που είχε τού εξασφάλιζε την παρούσα ζωή.

Αλλά αυτός ήθελε να εξασφαλίσει και τη μέλλουσα!

Ήταν ο κλασσικός τύπος ανθρώπου που αναζητάει βεβαιότητες και σιγουράτζες.

Τόσο στην παρούσα όσο και στη μέλλουσα ζωή.

Ο Ιησούς διέβλεψε το εσωτερικό του πρόβλημα.

Και ξέροντας πως η ανασφάλεια δεν σε αφήνει να πετάξεις πάνω από ορισμένο ύψος, του προτείνει ακριβώς το αντίθετο από εκείνο που έψαχνε.

Αντί για ασφάλεια του προσφέρει την απόλυτη ανασφάλεια.

Τον καλεί να βιώσει το ρίσκο της ελευθερίας του Θεού...