Λίγο πριν το ξημέρωμα ανοίγεις τα παραθυρόφυλλα απ' τα σκοτεινά παράθυρα του δωματίου σου και παρατηρείς το τοπίο μπροστά σου.Όλ' ακόμα δείχνουν γκρίζα και κρύα.
Μόνο προς την ανατολή, η μακρινή γραμμή των βουνών φαίνεται καθαρά και ξεχωρίζει απ' τον σκοτεινό ουρανό...
Σιγά-σιγά τα σύννεφα, που είχαν κοιμηθεί στις πλαγιές των λόφων, ανεβαίνουν αργά και βαριά, ενώ ο κάμπος δείχνει σταδιακά την απαστράπτουσα ομορφιά του.
Μου φαίνεται πως ποτέ δεν θα μπορούσα να βαρεθώ να κοιτάζω αυτή τη θέα...
Οι απόψεις των ασκητών δεν είναι του πεταματού...
Πώς μπορείς να γεμίσεις ένα δοχείο με καθαρό νερό προτού αδειάσεις το ακάθαρτο που έχει ήδη μέσα;
Πώς θα μπορέσεις να σβήσεις μια μεγάλη φωτιά αν δεν έχεις μάθει να σβήνεις μια μικρή;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου