Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ήταν ο Χριστός ιστορικό πρόσωπο; Β' (Μη χριστιανικές μαρτυρίες του 1ου αιώνα)

Όπως προαναφέραμε, η μόνη σαφής και συγκεκριμένη ιστορική πηγή του 1ου αι. μ.Χ. για την ύπαρξη του Χριστού είναι τα βιβλία της Καινής Διαθήκης.
Σώζονται, όμως, και κάποιες μη χριστιανικές ιστορικές μαρτυρίες που αξίζει να τις αναφέρουμε και να τις κρίνουμε με συντομία:
1) Ο Θάλλος (ή Θαλλός) ήταν Σαμαρείτης, και γύρω στο 52 μ.Χ. έγραψε την "Ιστορία της Ελλάδος" απ' τον τρωικό πόλεμο μέχρι τις μέρες του. Δυστυχώς, το βιβλίο του έχει χαθεί. Σώζεται μόνο μια σχετική αναφορά σ' αυτό, απ' τον χριστιανό συγγραφέα Ιούλιο τον Αφρικανό (2ος αιώνας) που αναφέρει πως το "σκότος" που προκλήθηκε τη στιγμή του θανάτου του Χριστού, ο Θάλλος το απέδιδε σε "έκλειψη ηλίου".
Σίγουρα, η αναφορά αυτή είναι πολύ ελλιπής και δεν μπορεί να αξιολογηθεί ως απόλυτα αξιόπιστη ιστορική μαρτυρία. Τη στιγμή, μάλιστα, που δεν σώζεται ολόκληρο ή, έστω, το μεγαλύτερο μέρος του έργου. Μπορεί, όμως, να θεωρηθεί ως μια έμμεση μαρτυρία της ιστορικότητας του Χριστού.
2) Ο Μάρα Βαρ Σεραπίων ήταν στωικός φιλόσοφος που έζησε στη Συρία. Στο Βρεταννικό Μουσείο σώζεται ολόκληρη μια επιστολή του που γράφτηκε το 73 μ.Χ. και απευθύνεται στο γιό του. Σε αυτή, μεταξύ άλλων, αναφέρει επί λέξει:
"Ποια ωφέλεια απεκόμισαν οι Αθηναίοι που σκότωσαν το Σωκράτη, παρά την ανταπόδοση με πείνα και λοιμική ασθένεια; Ή οι Σάμιοι που εξόρισαν τον Πυθαγόρα και καλύφθηκε η χώρα τους από άμμο; Ή οι Ιουδαίοι απ' την καταδίκη του σοφού βασιλιά τους, εξ αιτίας της οποίας διελύθη το βασίλειό τους;".
Οι χριστιανοί υποστηρίζουν πως με τον όρο "σοφό βασιλιά των Ιουδαίων" ο επιστολογράφος εννοεί τον Χριστό και αναφέρεται στην καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ. απ' τους Ρωμαίους.
Η εξήγηση αυτή φαίνεται πολύ πιθανή, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε και απόλυτα σίγουροι, αφού δεν κατονομάζεται ο "Ιουδαίος βασιλιάς". Μελετώντας, πάντως, την εβραϊκή ιστορία δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε άλλη περίπτωση καταδίκης "Ιουδαίου βασιλιά" απ' τους συμπατριώτες του που να συνδέεται με εθνική καταστροφή...

7 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Πάλι στον δεν ξέρω θα με βρεις...αυτο που ξερω σίγουρα ειναι πως μ αρεσουν οι αναρτησεις σου!
Μικρες για να μην κουράζουν, και προπάντων κατανοητές, αληθινες
Μπράβο Ασκαρουλη μου, θα τις περιμενω με αγωνια

zoyzoy είπε...

Σαυτή ακριβώς την ανακρίβεια πατάνε οι άθεοι και υποστηρίζουν τη θεωρία τους περί μεγάλου παραμυθιού και καλά κατασκευασμένου.
Η ουσία είναι ότι υπάρχει Θεός πέρα απ'τον Χριστό,Μωάμεθ ή Βούδα μια ανώτερη δύναμη που μας κατευθύνει!

Τα θαλασσινά μου φιλιά και καλή Κυριακή να'χεις:))

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρικούλα, το ξανάπαμε: το μυαλό του Ασκαρούλη είναι σαν το αιδοίο 18χρονης!
Συνεχώς "κατεβάζει" και είναι "αστείρευτο"!
Συνεχίζουμε λοιπόν...

Ζουζού μου, και οι άθεοι είναι "πιστοί" στην απιστία τους...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Συγνώμη, τώρα. Έμμεση μαρτυρία ιστορικότητας του Ιησού το γεγονός ότι έγινε έκλειψη Ηλίου; Δηλαδή τότε η έγκυρη πληροφορία για τον κομήτη του Χάλεϋ τον ΙΖ΄ αιώνα, γιατί δεν αποτελεί έμμεση μαρτυρία για την ιστορικότητα του Ιησού; (by the way, έκλειψη εκείνα τα χρόνια συνέβη το 36 μΧ -μερική- και το 56 μΧ -ολική). Η ύπαρξη ενός φυσικού φαινομένου που προέρχεται ουσιαστικά από πατερικό κείμενο δεν αποδεικνύει τίποτα.

Έχει δε αποδειχθεί από το υπόλοιπο της επιστολής ότι ουσιαστικά το χωρίο αναφερόταν στον Ηρώδη. Ο Ηρώδης κρίνεται σοφός, γιατί ως βασιλιάς όχι μόνο ενίσχυσε της ιουδαϊκή δύναμη, αλλά έκανε και πολλά έργα.

Αγαπητέ, αυτά δεν είναι αποδείξεις. Αποδείξεις σημαίνει συγκεκριμένα ντοκουμέντα που κανένας ακόμα δεν έχει βρει. Αν σε γνώριζα θα έλεγα ότι ενισχύεις μια περίεργη προπαγάνδα. Δώσε κανένα ιστορικό στοιχείο να μαλώσουμε στα αλήθεια, γιατί με αυτά...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γιατί να τσακωθούμε βρε συ Δείμε;
Μόνο για τα ποδοσφαιρικά αξίζει να τσακώνονται οι άνθρωποι!

Λοιπόν, επί της ουσίας.
Δυστυχώς δεν μας σώζεται το έργο του θάλλου, οπότε δεν μπορούμε να βγάλουμε ακριβή συμπεράσματα.
Δηλαδή, αν ο μη χριστιανός Θάλλος έγραφε πως "το σκότος που προκλήθηκε κατά το σταυρικό θάνατο του ιδρυτή της χριστιανικής θρησκείας δεν οφείλεται σε θαύμα αλλά σε έκλειψη ηλίου" θα αποτελούσε μια έμμεση αλλά σαφή εξωχριστιανική μαρτυρία για την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού.
Όσο για τον Ηρώδη, δεν μπορώ να θυμηθώ πώς και πότε τον καταδίκασαν οι συμπατριώτες του.
Ο Ηρώδης ήταν συνεργάτης των Ρωμαίων και βασίλευε δικτατορικά. Είχε μεταξύ των Ιουδαίων φανατικούς εχθρούς αλλά και αρκετούς φίλους...

Πάντως, εξ αρχής έχω διευκρινίσει πως οι εξωχριστιανικές ιστορικές πηγές τον 1ο αιώνα είναι από σπάνιες έως ανύπαρκτες.
Αλλά υπάρχει και συνέχεια προσεχώς...

Έχω, όμως, και μία απορία.
Εξωελληνικές ιστορικές πηγές για την ύπαρξη του Σωκράτη (και μάλιστα σύγχρονες με αυτόν) υπάρχουν;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ο Ηρώδης είχε ισχυρές πιέσεις από τους Εβραίους. Έχει από νωρίς το προσωνύμιο ο Μέγας, αλλά πολλοί τον αντιπαθούσαν επειδή επέβαλε υπερβολικά πολλούς φόρους. Εξάλλου, ο ίδιος αν και Ιουδαίος, ουσιαστικά επηρεαζόταν πολύ από τους εθνικούς. Η εναντίωση προς αυτόν εκφράστηκε αργότερα με την Επανάσταση.

Ο όρος "δικτατορικά" είναι ανοίκειος στην Ιστορία, επειδή αποτελεί αναχρονισμό και δε τον λαμβάνω υπόψη (χιχι, ένσταση κύριε πρόεδρε). Εξάλλου, κανέναν βασιλιά δεν έδιωξαν οι Εβραίοι. Ο όρος καταδίκη έχει βλέπεις πολλές μεταφράσεις. Αν θυμάμαι καλά το κέιμενο δεν έχει τη λέξη καταδικάζω (δεν υπήρχε τότε), αλλά το 'αρνούμαι' ή 'καταψηφίζω' που εμπεριέχουν την αρνητική στάση και την επίθεση (ζηλωτές).

Το ερώτημα για το Σωκράτη είναι άσχετο, επειδή έχουμε όχι εξωελληνικές μαρτυρίες, αλλά εκτός του δικού του κύκλου. Ωστόσο, και πάλι επειδή τα περισσότερα κείμενο καθώς είναι από μαθητές του έχουμε ενστάσεις για ορισμένες θέσεις (απόψεις του Πλάτωνος και του Ξενοφώντος ή δικές του);

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Είδε Δείμε μου πως τελικά συμφωνούμε;
Καταλήγεις κι εσύ να παραδεχτείς την π΄ροταση με την οποία ξεκινάω το ποστάκι μου.

Εσύ που έχεις διαβάσει το πολλά δεν με ενημερώνεις κι εμένα ποιοι Αθηναίοι σύγχρονοι του Σωκράτη, εκτός του κύκλου των μαθητών του, έγραψαν για κείνον;

Και γιατί δεν έγραψε κανένας ξένος γι' αυτόν;
Η Αθήνα ήταν το πνευματικό κέντρο του τότε κόσμου.
Την επισκέπτονταν η αφρόκρεμα της παγκόσμιας σκέψης αλλά και χιλιάδες έμποροι και ναυτικοί.
Υπάρχει έστω κι ένας ξένος σύγχρονός του που να αναφέρει την ύπαρξή του;