Το γεγονός πως οι θρησκείες και οι μύθοι τους είναι προϊόντα της ανθρώπινης δημιουργικής φαντασίας, δεν σημαίνει πως πρέπει και να απαξιώσουμε πλήρως το θρησκευτικό φαινόμενο. Άλλωστε οι περισσότεροι μύθοι έχουν κάποιον ιστορικό πυρήνα που καλούμαστε ν’ ανακαλύψουμε.
Όλοι πλέον συμφωνούμε πως το λεγόμενο "προπατορικό αμάρτημα" είναι ένα απλό παραμυθάκι. Δεν υπήρξε ποτέ Κήπος της Εδέμ, καταραμένος όφις, μήλο, Εύα και Αδάμ, όσο κι αν αυτό γκρεμίζει το χριστολογικό δόγμα της Εκκλησίας και ολόκληρη την πίστη της.
Λυπάμαι πολύ που το λέω, αλλά πρέπει επιτέλους να το αποδεχθούμε και να το ομολογήσουμε...
Όμως αυτό το παραμυθάκι δεν είναι τελείως φανταστικό.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως σε όλες τις θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις συναντάμε την πεποίθηση πως στο πολύ μακρινό παρελθόν υπήρξε μια ιδανική κοινωνία, ένας "χρυσός αιώνας" που όμως κάτι έγινε (μια "αμαρτία") και όλα ανατράπηκαν προς το χειρότερο ("πτώση")!
Κατά την προσωπική μου άποψη αυτές οι παραδόσεις διασώζουν μια μεγάλη αλήθεια.
Στα προϊστορικά χρόνια οι ανθρώπινες κοινωνίες-αγέλες λειτουργούσαν όπως οι κυψέλες κι οι μυρμηγκοφωλιές. Σίγουρα δεν υπήρχαν οι ανέσεις και η ευημερία, αλλά επικρατούσε απόλυτη ομοψυχία και αρμονία.
Πάνω απ’ όλα ήταν η φυλή και η ανάγκη επιβίωσής της, οπότε η ζωή του κάθε μέλους είχε μηδαμινή αξία. Δεν υπήρχαν προσωπικά "θέλω", ατομικές φιλοδοξίες, δικαιώματα και διεκδικήσεις.
Κάποια στιγμή το σκηνικό αυτό ανατράπηκε. Καθώς μεγάλωσε ο εγκέφαλος του ανθρώπου και πλέον ήταν ικανός να κάνει πολυπλοκότερες σκέψεις, κάπου άρχισε να μπαίνει στη μέση το "εγώ", το "συμφέρον", η "ατομικότητα". Αυτό που οι ανθρωπολόγοι ονομάζουν "αυτοσυνειδησία".
Σχεδόν ταυτόχρονα εμφανίζεται και το φαινόμενο της ιδιοκτησίας. Και πλέον ανατρέπονται όλα. Οι ισορροπίες καταρρέουν, οι ανταγωνισμοί κι οι ενδοφυλετικές συγκρούσεις κάνουν την εμφάνισή της. Και αρχίζουν τα μεγάλα δεινά για τις ως τότε ομονοούσες και ενωμένες ανθρώπινες αγέλες.
Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που οι θρησκείες θεωρούν μεγαλύτερη αμαρτία τον εγωισμό, το ίδιον θέλημα, τον πλούτο, τον ατομισμό....
Κι αν το καλοσκεφτούμε, τι ζητούν οι θρησκείες;
Μα να επιστρέψουμε πάλι στον "Κήπο της Εδέμ", στον "αρχέγονο παράδεισο", στον "χρυσό αιώνα" του μακρινού παρελθόντος. Που όλοι θα είμαστε ίσοι και ίδιοι, θα τα έχουμε όλα κοινά, θα θυσιάζεται ο ένας για τον άλλον...
Όμως αυτό δεν γίνεται πλέον.
Γι’ αυτό και οι θρησκείες χάνουν οριστικά την επικαιρότητα και την επιρροή τους. Ο ρομαντισμός τους μάς είναι συμπαθής, αλλά όταν μπαίνει επιτακτικά το δίλημμα, απαντούμε στα ιερατεία... "όχι, δεν θα πάρουμε, πίσω δεν γυρίζουμε"!
3 σχόλια:
Η εμμονή των χριστιανών με την "καθαρότητα" της πίστης και τη διαφύλαξή της από τους λεγόμενους "αιρετικούς", δια μέσου των αιώνων, προσιδιάζει επικίνδυνα με μια παρόμοια... εκείνη των ναζί!
"Καθαρότητα", "Επαγγελία για έναν Παράδεισο όπου όλα και όλοι θα είναι ομοιόμορφοι (δε θα υπάρχουν φύλα, όλοι θα έχουν την ηλικία του Χριστού, δε θα υπάρχει αναπαραγωγή, ηδονή, τίποτα όλοι θα είναι άγαμοι!) ".. "όλοι θα υπάρχουν για να λατρεύουν τον Θεό εις τους αιώνας των αιώνων"...
Αντιθέτως, η Κόλαση θα είναι γεμάτη με εκείνους που "αρνούνται" τον Θεό, είναι δηλαδή, κατά το θεολογικώς λεγόμενο: "προσκολλημένοι στα γήινα πράματα" -πάθη τα ονομάζουν-, οπότε τι προκύπτει;;; Ποικιλομορφία!!!
Ποικιλομορφία λοιπόν στην Κόλαση!!! Πλουραλισμός!
Και που μας οδηγεί αυτό;
Μανδέψτε!!!
Αναρωτιέμαι, μετά από τα παραπάνω, ποιές ακριβώς είναι οι διαφορές με τη ναζιστική θεωρία...
Μάλλον "επικίνδυνες" ομοιότητες βρίσκω παρά διαφορές..
Όπως ξέρεις καλύτερα, ο χριστιανισμός αποκλήθηκε
"εκλαϊκευμένος πλατωνισμός"! Το πρότυπο της χριστιανικής
κοινωνίας, όπως το περιγράφεις, είναι ουσιαστικά ίδιο
με την ιδανική Πολιτεία του Πλάτωνα.
Πάνω στον Πλατωνισμό πάτησαν κι όλα τα ολοκληρωτικά
καθεστώτα... ναζισμός, σταλινισμός κλπ, κι ας μην
το ομολογούν επίσημα
Επειδή θεωρώ πως πρέπει να συμπεριλαμβάνω και τις δεύτερες ή τρίτες γνώμες σε ζητήματα για τα οποία εγώ ο ίδιος εκφράζω τη δική μου, παρακάτω είναι ορισμένες απαντήσεις θεολόγων στα ερωτήματά μου περί "αιώνιας κόλασης", αποκατάστασης των πάντων και του τι είναι ακριβώς αυτή: 1.) "Βέβαια θα έλεγε κανείς πιο πονηρός απο εμένα οτι αν δεχτούμε την Αποκατάσταση θα ήταν σαν να βλέπουμε έναν Θεο ο οποίος δεν είναι δίκαιος (θα άντεχε να δει κανείς τον Χίτλερ άραγε στην Αποκατάσταση στον παράδεισο; Αλήθεια; )Μάλλον πρέπει να δούμε λίγο πιο βαθιά. Η Ελεύθερη Βούληση απο την άλλη σου δίνει το δικαίωμα να κάνεις και το καλό και το κακό γιατί πλέον ΕΧΕΙΣ τη γνώση του απαγορευμένου καρπού η οποία μετά τη πτώση η Ελεύθερη Βούλησή σου στοχεύει πίσω στην τελειότητα όμοιο με τον Θεό(αν το θες) Οπότε τώρα που έχεις τη γνώση του απαγορευμένου καρπού αποφασίζεις ο ίδιος που θα πας. Η κόλαση είναι η απουσία του Θεού απλά. Υπάρχει μόνο ενα βασανιστήριο: Η άμεση και έμμεση απουσία του Ίδιου."
2.)" ο Θεός δεν "ετοιμάζει" παράδεισο και κόλαση. Είναι ο Ιδιος "παράδεισος" και η απουσία από τον Ίδιο είναι αντίστοιχα "κόλαση". Το ρήμα "ετοιμάζω" είναι μεταφορικό, μυθολογικό αν θέλουμε."
3.) "Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής δε από την άλλη λέει ότι και οι κολασμένοι με τον καιρό θα οδηγηθούν σε λήθη της κακίας, θα αποκατασταθεί η φύση τους αλλά δεν θα μετέχουν στη δόξα των αγίων."
Δημοσίευση σχολίου