Παρασκευή 29 Ιουνίου 2018

Η αλήθεια για τους διωγμούς των πρώτων Χριστιανών (Β' - Οι διωγμοί ήταν η εξαίρεση κι όχι ο κανόνας!)



Συνήθως οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες θεοποιούνταν με απόφαση της Συγκλήτου μετά το θάνατό τους. Ορισμένοι όμως "αποθεώνονταν" και εν ζωή. 
Η λατρεία των αυτοκρατόρων στην πραγματικότητα δεν είχε θρησκευτικό αλλά πολιτικό περιεχόμενο. Η συμμετοχή σε αυτές σήμαινε πρωτίστως αποδοχή-αναγνώριση της ρωμαϊκής κυριαρχίας και υποταγή στον εκάστοτε Καίσαρα. 
Γι' αυτό κι η "αυτοκρατορική λατρεία" δεν διαδόθηκε εκτός των ορίων του ρωμαϊκού κράτους. Κι έπαυε αυτομάτως σε οποιαδήποτε επαρχία αποσπώταν απ' τη ρωμαϊκή εξουσία...
Η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ήταν απόλυτα ανεκτική σε κάθε είδους θρησκευτική λατρεία και παράδοση. 
Ως ενοποιητικό όμως παράγοντα επέβαλλε τη λατρεία του Αυτοκράτορα και των θεοτήτων της Ρώμης, δίπλα και παράλληλα με τις υπόλοιπες τοπικές λατρείες. Κάθε υπήκοος ή πολίτης μπορούσε να λατρεύει όποιον θεό ήθελε, αλλά ταυτόχρονα είχε ύψιστο πολιτικό καθήκον να αποδίδει θεϊκές τιμές στον Καίσαρα ως ένδειξη πολιτικής υποταγής και υπακοής.
Όποιοι αρνούνταν την αυτοκρατορική λατρεία, επικαλούμενοι δήθεν συνειδησιακό πρόβλημα, ουσιαστικά δήλωναν την πολιτική τους ανυπακοή. Εκείνη την εποχή τα πολιτικά μηνύματα περνούσαν μέσα απ' τις θρησκείες μια και δεν υπήρχαν πολιτικά κόμματα κ.λπ. 
Οι Χριστιανοί κι οι Εβραίοι είχαν σαφώς αντιρωμαϊκή διάθεση, γι' αυτό και αρνούνταν να μετάσχουν στην αυτοκρατορική λατρεία. 
Τυπικά, συνειδησιακό πρόβλημα είχαν πολλοί. Το να είσαι πολυθεϊστής δεν σημαίνει πως μπορείς να λατρεύεις ως θεό τον κάθε τυχάρπαστο που ανέβηκε στο θρόνο. 
Οι νεο-πυθαγόρειοι, οι κυνικοί, οι νεο-πλατωνιστές, οι επικούρειοι και πολλοί άλλοι ασφαλώς και δεν αποδέχονταν τη λατρεία των Καισάρων. Αλλά συμμετείχαν σε αυτή γιατί αντιλαμβάνονταν το αυτονόητο: δεν παραβίαζαν τις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις αλλά απλά προέβαιναν σε μια δήλωση πολιτικής υποταγής.
Οι Χριστιανοί αρνούνταν σταθερά και με πείσμα να μετάσχουν στην αυτοκρατορική λατρεία. Προφανώς έτσι εξωτερίκευαν τον αντικαθεστωτικό τους προσανατολισμό. 
Όμως μένει αναπάντητο ένα ερώτημα: η αυτοκρατορική λατρεία διήρκεσε αδιάκοπα απ' το 30 π.Χ. έως τις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. Σε όλο αυτό το διάστημα οι Χριστιανοί διώχθηκαν συνολικά το πολύ 25 χρόνια. 
Άρα το επιχείρημα πως οι διωγμοί τους οφείλονταν στην άρνηση να προσφέρουν θυσίες στον Καίσαρα δεν πείθει...

Δεν υπάρχουν σχόλια: