Κυριακή 15 Οκτωβρίου 2017

Το αίνιγμα του Ιουλιανού: Φιλόσοφος ή "αποστάτης"; (Α’)

Η δυναστεία του Αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, που η Εκκλησία αγιοποίησε και πίεσε την επίσημη ιστορία να τον ανακηρύξει "Μέγα", είναι γεμάτη ίντριγκες και εγκλήματα. 
Όταν ο Κωνσταντίνος πέθανε άρχισε μια σκληρή αλληλοεξόντωση των υποψήφιων διαδόχων του. 
Ο γιος του Κωνστάντιος ήταν επικεφαλής του στρατού και κατάφερε να επιβληθεί αφού πρώτα εξολόθρευσε όλους τους συγγενείς του. 
Οι μόνοι που διασώθηκαν, ως ανήλικοι και ακίνδυνοι εξάδελφοί του, ήταν ο τότε πεντάχρονος Ιουλιανός και ο αδελφός του Γάλλος, που αργότερα εκτελέστηκε απ’ τον Κωνστάντιο!
Ο Ιουλιανός μεγάλωσε μακριά απ’ την αυτοκρατορική αυλή και τις συνωμοσίες της, μελετώντας τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους. 
Οι μελέτες του, αλλά κυρίως η τραυματική εμπειρία απ’ τους συγγενείς του, που τυπικά δήλωναν χριστιανοί αλλά στην ουσία ήταν σχιζοφρενείς δολοφόνοι, τον έκανε να αρνηθεί τη νέα θρησκεία και να επιστρέψει στα "πάτρια". 
Όμως για πάνω από δέκα χρόνια δεν αποκάλυπτε τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, γιατί τότε αν δεν ήσουν χριστιανός δεν ήταν σίγουρο πως η επόμενη μέρα θα σε εύρισκε με το κεφάλι στους ώμους...
Για να μην πολυλογούμε, μετά από πολλές περιπέτειες, ο κουλτουριάρης Ιουλιανός, μαλθακός και αγοραφοβικός νέος, ανεβαίνει στο θρόνο το 361 μ.Χ. Βγαίνοντας απ’ την Εκκλησία που έγινε η κηδεία του προκατόχου του Κωνστάντιου, ορκίζεται να μην ξαναπατήσει το πόδι του σε χριστιανικό ναό!
Αρχικά ο Ιουλιανός ήταν μετριοπαθής και συγκρατημένος. Αντιπαθούσε τη βία και δεν ήθελε ν’ αναβιώσει τους διωγμούς των χριστιανών που μάλλον δύναμη και κύρος τους πρόσφεραν παρά τους έβλαπταν.
Φρόντισε όμως αμέσως να δώσει αμνηστία σε όσους χριστιανούς ήταν φυλακισμένοι ή εξόριστοι απ’ τις μεταξύ τους δογματικές (αρειανικές) διαμάχες. Πίστευε πως αν τους άφηνε ελεύθερους ήταν ικανοί να αλληλοεξοντωθούν και να τον απαλλάξουν απ’ τον κόπο και τη φθορά της καταπολέμησής τους.
Όμως οι εποχές δεν ήταν ευνοϊκές. Η αρχαία θρησκεία είχε χάσει κάθε ικμάδα και σεβασμό, ενώ ο χριστιανισμός είχε ήδη αποκτήσει ισχυρά ερείσματα στην κοινωνία, στη διοίκηση και στο στρατό. Το ιερατείο είχε διαμορφώσει το δικό της κατεστημένο.
Ο Ιουλιανός δέχθηκε μεγάλες πιέσεις, αντιμετώπισε ακραίες μορφές ανυπακοής και σταδιακά σκλήρυνε τη στάση του. 
Δεν αρκέστηκε στην επισκευή των εγκαταλειμμένων παγανιστικών ναών. Ουσιαστικά έκλεισε το μάτι στους πιστούς της εθνικής θρησκείας, δίνοντάς τους το δικαίωμα να επιτεθούν στους Χριστιανούς. 
Άτυπα τους εξασφάλιζε το ακαταδίωκτο...

Δεν υπάρχουν σχόλια: