Σάββατο 23 Σεπτεμβρίου 2017

Γιατί οι Χριστιανοί δίωκαν τους μάγους-μάντεις-φαρμακούς;

Ο μεταβατικός και αντιφατικός 4ος αιώνας δεν μελετήθηκε όσο θα ’πρεπε απ’ τους ιστορικούς. 
Ίσως σε αυτό να συνέβαλε και η Εκκλησία που ήθελε να κρατήσει κρυφά τα εγκλήματά της και την προκλητική ταύτισή της με την κρατική εξουσία.
Οι γιοι του Κωνσταντίνου, που τόσο επιπόλαια έσπευσε να αγιοποιήσει η Εκκλησιά, συνέχισαν την οικογενειακή παράδοση των εγκλημάτων και της εξολόθρευσης όχι μόνο των εχθρών αλλά και "επικίνδυνων" φίλων ή συγγενών. 
Ο νόμιμος διάδοχος Κωνσταντίνος Β’ εξολοθρεύεται απ’ τον αδελφό του Κώνστα το 340 και η εξουσία μοιράζεται μεταξύ του Κώνσταντος (Δύση) και Κωνστάντιου (Ανατολή). 
Και οι δυο ήταν εξ αρχής χριστιανοί. Ο Κωνστάντιος είχε προσχωρήσει στον Αρειανισμό αλλά, όπως κι ο πατέρας του, διατήρησε τον τίτλο του "Μεγάλου Αρχιερέως" της ρωμαϊκής λατρείας.
Η συστηματική καταστροφή των εθνικών τόπων λατρείας από τους χριστιανούς δεν έχει αρχίσει ακόμα. Παρόλ’ αυτά αρκετοί ναοί, για διάφορους λόγους, καταστρέφονται. Είτε λόγω εγκατάλειψής τους, καθώς πολλοί χωρικοί συγκεντρώνονται στα αστικά κέντρα, είτε για λόγους οικονομικού συμφέροντος. Νόμος του 349 μ.Χ. απαγορεύει την καταστροφή επαρχιακών ναών για την παραγωγή και εμπορία οικοδομικών υλικών που τότε είχαν μεγάλη αξία...
Ο Κωνστάντιος εξακολουθεί να συνεργάζεται στενά και να εμπιστεύεται δημόσια αξιώματα σε εξέχοντες εθνικούς. Αλλά μια πολιτική αναταραχή προκάλεσε αλλαγή της στάσης του.
Στις αρχές του 350 μ.Χ. ένα κίνημα στη Δύση υπό τον Μαγνέντιο ανατρέπει τον Κώνστα. Ο Μαγνέντιος στήριξε και στηρίχθηκε από τους εθνικούς. 
Ο Κωνστάντιος επεμβαίνει και εκδιώκει τον Μαγνέντιο στα τέλη του 353. Έκτοτε στρέφεται με μεγαλύτερη μανία ενάντια στους εθνικούς και στα ιερά τους. 
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται πως η δήθεν θρησκευτική σύγκρουση είχε πολιτικό υπόβαθρο. Απλά, αυτή τη φορά, οι Χριστιανοί είχαν την τύχη να ποντάρουν στους νικητές κι όχι στους ηττημένους, όπως είχε συμβεί επί Νέρωνα και επί Φιλίππου του Άραβα...
Ο Κωνστάντιος, αλλά κι οι διάδοχοί του στο θρόνο, τήρησαν έκτοτε πολύ σκληρή στάση και επέβαλαν θανατικές ποινές σε όσους ασχολούνταν με τη μαγεία, τη μαντεία και τη φαρμακεία. Θεωρητικά το έκαναν γιατί αυτές οι δραστηριότητες ήταν αντίθετες στο χριστιανικό πνεύμα. Αλλά η αλήθεια είναι άλλη. Και φυσικά, καλά το καταλάβατε, κρύβει πολιτικές σκοπιμότητες. 
Οι φαρμακοί ήταν αυτοί που κατασκεύαζαν τα διάφορα δηλητήρια που χρυσοπούλαγαν στους συνωμότες και σφετεριστές του θρόνου. Δεν είναι τυχαίο πως οι περισσότεροι αυτοκράτορες που πέθαναν από μη φυσιολογικό θάνατο, δηλητηριάστηκαν!
Πολιτικά ήταν επίσης και τα κίνητρα απαγόρευσης της μαγείας και της μαντικής. 
Οι σπουδαίοι μάγοι της εποχής διαφήμιζαν τη δύναμή τους να "πεθάνουν" και τον ίδιο τον Καίσαρα, αρκεί κάποιος να τους χρύσωνε απ’ την κορυφή ως τα νύχια. Κι οι μάντεις ήταν πρόθυμοι να "προφητεύσουν" ήττες και πτώσεις των αυτοκρατόρων ενθαρρύνοντας επαναστάσεις και συνωμοσίες.
Άρα όταν ακούτε για απαγορεύσεις μαντειών, μαγειών και φαρμακειών να ξέρετε πως ήταν μέτρα προληπτικής αυτοπροστασίας των αυτοκρατόρων κι όχι δήθεν χριστιανικής αρετής...

Δεν υπάρχουν σχόλια: