Όλοι γνωρίζουμε τους "Μονοφυσίτες" του 5ου αιώνα, που θεωρούσαν πως η θεϊκή φύση του Ιησού είχε απορροφήσει και εκμηδενίσει την ανθρώπινη φύση του.
Όμως οι "μονοφυσίτες" του 1ου αιώνα ήταν το ακριβώς αντίθετο: ακολουθώντας την ιουδαϊκή παράδοση που ήθελε τον αναμενόμενο Μεσσία να είναι σαν τον Μωυσή, θεωρούσαν τον Ιησού 100% άνθρωπο.
Όχι μόνο οι Ιουδαίοι αλλά και οι αρχαίοι φιλόσοφοι και μεταγενέστερα το Ισλάμ θεωρούσαν αγεφύρωτη την απόσταση Θεού και ανθρώπου και, κατά συνέπεια, τερατώδη την ιδέα ενός Θεανθρώπου.
Ακόμα κι ο Παύλος δεν αποκαλεί ποτέ "Θεό" τον Ιησού...
Στους πρώτους Χριστιανούς ούτε που πέρασε απ’ το μυαλό πως ο ίδιος ο Θεός έγινε άνθρωπος. Θεωρούσαν τον Ιησού "θεόπνευστο", κάποιοι τον είδαν σαν ένα πλάσμα ανώτερο απ’ τ’ άλλα, αλλά μέχρι εκεί.
Σταδιακά άρχισε να ριζώνει το μικρόβιο της θεοποίησης. Κάθε μέρα όλο και κάτι πρόσθεταν στο μεγαλείο του Ιησού.
Αρχικά του έδωσαν μια θέση υπεράνω των αγγέλων, προχώρησαν στην "εκπόρευση" απ’ τον Θεό, στη γέννησή του πριν ακόμη απ’ το χρόνο, ώσπου φτάσαμε να τον θεωρούμε και "ομοούσιο" του Πατρός.
Οι Χριστιανοί του 4ου αιώνα αποφάσισαν να μιμηθούν τους ειδωλολάτρες που συνήθιζαν να "θεοποιούν" ανθρώπους και κυρίως τους αυτοκράτορες.
Όπως ήταν φυσικό ένα πολύ μεγάλο μέρος των Χριστιανών αντέδρασε δυναμικά. Την αντίδραση αυτή η Εκκλησία έσπευσε να στιγματίσει και καταδικάσει ως "αίρεση του Αρείου". Λες κι ήταν υπόθεση μόνος ενός πρεσβυτέρου της Αλεξάνδρειας...
Ο επίσκοπος Καισαρείας Ευσέβιος, μετριοπαθής αρειανιστής, δηλώνει σαφώς στην Εκκλησιαστική Ιστορία που έγραψε πως "είναι παράλογο η αμετάβλητη και αναλλοίωτη φύση του Θεού να προσλαμβάνει ανθρώπινη μορφή".
Τα ίδια έλεγαν νωρίτερα και άλλοι "Πατέρες της Εκκλησίας". Και συγκεκριμένα ο Ιουστίνος στον "Διάλογο με τον Τρύφωνα" και ο Τερτυλλιανός στο "Λόγο κατά του Πραξέα"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου