Ο Ιησούς, τηρώντας την ιουδαϊκή παράδοση, αποκαλούσε το Θεό "Άμπα", δηλαδή "πατέρα". Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν υποδηλώνει θεϊκή υιότητα ή ιδιότητα του Ιησού. Ακόμα κι οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν το Δία "Πατέρα θεών και ανθρώπων".
Όλοι οι Ιουδαίοι θεωρούσαν τον εαυτό τους "παιδί του Θεού". Όχι μόνο λόγω της δημιουργίας του ανθρώπου απ' το Θεό, αλλά και ως μέλη του "περιούσιου λαού".
Βέβαια, μπορεί ο απλός Ιουδαίος να απέφευγε να αυτοανακηρύσσεται δημόσια ως "Υιός του Θεού", αλλά οι Χασιδαίοι κι οι Προφήτες χρησιμοποιούσαν κατά κόρον αυτή την προσφώνηση για να δηλώσουν την ικανότητά τους να έχουν απευθείας διάλογο με το Θεό.
Αλλά πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε: η προσφώνηση αυτή σε καμιά περίπτωση δεν δήλωνε θεϊκή ιδιότητα. Αυτό ήταν ένα κατασκεύασμα των Χριστιανών και μάλιστα του 4ου αιώνα μ.Χ.
Ο Ιησούς πρέπει να ήταν κατά πάσα πιθανότητα ένας ιδιόμορφος αλλά συμπαθής τύπος. Μέσα στο μυαλό του βίωνε ζωντανά τη Βασιλεία του Θεού.
Κατακεραύνωνε τον πλούτο, εξυμνούσε τη φτώχεια και την κοινοκτημοσύνη. Ενέπνευσε τον Άγιο Φραγκίσκο της Ασίζης, τον Ουίλιαμ Μπλέικ, τον Τολστόι, τη Μητέρα Τερέζα, ακόμα και τον τζαϊνιστή Μαχάτμα Γκάντι...
Οι Χριστιανοί συγγραφείς προσπαθούν να μας πείσουν πως τα μηνύματα του Ευαγγελίου ήταν εντελώς καινούργια. Στο Μεσαίωνα ίσως να έπειθαν τους πολλούς. Σήμερα, που η γνώση και η πληροφόρηση πλεονάζουν, ξέρουμε πολύ καλά πως ο Χριστιανισμός είναι ένα συνονθύλευμα όλων των τότε γνωστών θρησκειών και φιλοσοφιών.
Ακόμα και ο αντικομφορμισμός του Ιησού δεν θα προκαλούσε καμία εντύπωση στους Ινδούς γιόγκι ή στους Έλληνες κυνικούς. Οι "παραβολές" του Ιησού είναι κακομεταφρασμένες ανακυκλώσεις ινδουιστικών μύθων, χωρίς να αποκλείσουμε και προσπάθεια μίμησεις των μύθων του Αισώπου.
Πολλοί "άσωτοι υιοί" γινόντουσαν δεκτοί στις φιλοσοφικές σχολές της Αθήνας. Ενώ ο Κήπος του Επίκουρου ήταν γνωστό πως φιλοξενούσε και πολλές γνωστές πόρνες της πόλης. Συνεπώς ούτε και σ' αυτό πρωτοτύπησε ο Ιησούς, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε πως το να συναναστρέφεσαι με πόρνες στην Ιουδαία χρειαζόταν πολύ μεγαλύτερη τόλμη απ' ό,τι στην αρχαία Αθήνα...
Δεν έχω καμία αμφιβολία πως αν ζούσε σήμερα ο Ιησούς θα σύχναζε στα κακόφημα στέκια των χασισοποτών, των νταβατζήδων και των πορνών. "Δεν ήρθα να σώσω τους δίκαιους αλλά τους αμαρτωλούς", θα ξαναέλεγε...
Όμως όλ' αυτά σόκαραν τους συντηρητικούς και απαίδευτους Ιουδαίους. Κι όμως, κατάφερνε να έχει πολλούς οπαδούς. Αρκετούς φανερούς κι ακόμα περισσότερους κρυφούς. Μέχρι και στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα έβρισκαν απήχηση οι διδασκαλίες του.
Αλήθεια, τι ήταν αυτό που πραγματικά μαγνήτιζε τους Εβραίους που τύχαινε να τον πλησιάσουν?
Αυτό θα το συζητήσουμε σε επόμενη ανάρτηση...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου