Τον 1ο αιώνα κυκλοφορούσαν στις χριστιανικές κοινότητες διάφορες συλλογές με "θαύματα", "παροιμίες" και "σοφά λόγια" που Ιησού.
Αυτές οι "Συλλογές" άρχισαν να ενοποιούνται τον 2ο αιώνα ώστε να εμφανίζουν μια σχετική συνέχεια και συνοχή, κι έτσι πήραν την πρώτη τους μορφή τα εκατοντάδες "χριστιανικά ευαγγέλια", τέσσερα εκ των οποίων αναγνώρισε ως "κανονικά" η Εκκλησία κατά τον 4ο αιώνα.
Η συρραφή των "Συλλογών" δεν ήταν τόσο εύκολη υπόθεση όσο φαίνεται. Γι' αυτό και τα επίσημα Ευαγγέλια παρουσιάζουν μια χτυπητή αδυναμία στα "συνδετικά αποσπάσματα", δηλαδή στα τμήματα εκείνα που χρησιμοποιήθηκαν ως "συνδετικές γέφυρες" μεταξύ των επιλεγέντων αποσπασμάτων απ' τις αυτοτελείς "Συλλογές".
Οι αυστηροί μελετητές έβαλαν στο μικροσκόπιό τους τόσο τα αποσπάσματα των "Συλλογών" που χρησιμοποιήθηκαν ως πηγές, όσο και τα "συνδετικά αποσπάσματα" των Ευαγγελίων. Η έρευνα συνεχίζεται, αλλά τα συμπεράσματα είναι ήδη γνωστά: αυτό που ονομάζουμε "Καινή Διαθήκη" είναι απλά μια συρραφή ανατολικών μύθων, ελληνορωμαϊκών θρησκευτικών παραδόσεων, αιγυπτιακής, ιουδαϊκής και ινδουιστικής θεολογίας, φιλοσοφικών δοξασιών κ.λπ.
Ας αναφέρουμε τυχαία ένα παράδειγμα: έναν αιώνα πριν τον Ιησού ένας μεγάλος Εβραίος ραβίνος, ο Χιλέλ, είχε πει το "μη κάνεις στον άλλο αυτό που δεν θες να σου κάνουν". Αυτή η φράση διασκευασμένη μπήκε στο στόμα του Ιησού ως "κάνε στους άλλους αυτό που θα ήθελες να σου κάνουν κι εκείνοι"...
Είναι σίγουρο πως τα περισσότερα απ' όσα αναφέρονται στα Ευαγγέλια είναι δημιουργήματα της φαντασίας των συγγραφέων τους. Ίσως τα μόνα αληθινά γεγονότα είναι η γέννηση, η βάπτιση, η διδακτική δράση του (επαναστατική ίσως) σε Ιουδαία-Γαλιλαία και η σταύρωσή του.
Οπότε, ελάχιστα γνωρίζουμε για τον πραγματικό-ιστορικό Ιησού. Τα περισσότερα αφορούν τον "Ιησού της πίστης", δηλαδή ένα πρόσωπο πέρα και πάνω απ' την ιστορία, που κινείται στο "σύννεφο της πίστης"...