Αγιορείτικες αναμνήσεις (ΚΕ') - Η εκδίκηση των Φιλοσοφικών Σχολών!

Η αρχαία πόλη Θύρσος βρισκόταν περίπου εκεί που είναι σήμερα ο κωσταμονίτικος ελαιώνας. Μέχρι πρόσφατα οι καλόγεροι χρησιμοποιούσαν πέτρες απ' τ' αρχαία ερείπια για να χτίζουν μάντρες γύρω απ' τα χωράφια τους!

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν "ειδωλολάτρες" ή "παγανιστές", όπως θέλουν να τους παρουσιάζουν οι Χριστιανοί. Ήταν φυσιολάτρες, προσωποποιούσαν τα φυσικά φαινόμενα και θεοποιούσαν την κυκλική εναλλαγή των εποχών που συνδυάζεται με την αναγέννηση της φύσης.

Η αρχαία ελληνική θρησκεία ήταν περισσότερο μια λατρεία εξευμενισμού της φύσης παρά μια θρησκεία με στενή έννοια. Δεν είχε ιερά κείμενα, δόγματα, οργανωμένο ιερατείο, υιοθετούνταν εύκολα νέοι θεοί, δαίμονες ή νεράιδες, ουσιαστικά πίστευε ο καθένας ό,τι ήθελε.

Οι χριστιανοί αυτοκράτορες, κυρίως ο Θεοδόσιο, διέταξε την εξολόθρευση της αρχαίας θρησκείας. Ο Ιουστινιανός το 529 κλείνει τις Φιλοσοφικές Σχολές της Αθήνας. Η Ακαδημία του Πλάτωνα κατεβάζει ρολά μετά από 1000 σχεδόν χρόνια συνεχούς λειτουργίας!

Αλλά οι καιροί έχουν γυρίσματα! Το 1837 ξαναλειτουργεί στην Αθήνα Φιλοσοφική Σχολή. Κι όπου να 'ναι, η Θεολογική Σχολή θα γίνει ένα απλό Τμήμα της Φιλοσοφικής! Η απόλυτη εκδίκηση του Πλάτωνα...

Η αλήθεια είναι πως οι Χριστιανοί έφτιαξαν τα δόγματά τους χρησιμοποιώντας τη φιλοσοφική σκέψη που ουσιαστικά κατεδίωκαν! 

Προσεταιρίστηκα τους αρχαίους σοφούς παραποιώντας τη σκέψη τους. 

Δεν δίστασαν να τους αποκαλέσουν "προ Χριστού χριστιανούς". Τους έκαναν και τοιχογραφίες στους νάρθηκες των Εκκλησιών τους. Τους εμφανίζουν σαν βυζαντινούς πρίγκιπες ή σαν σεΐχηδες με σαρίκια, με μακριές γενειάδες να βαστούν παπύρους με κείμενα για τον τρισυπόστατο Θεό!

Πάλι καλά που δεν τους ζωγράφισαν και γονατιστούς μπροστά σε εικονίσματα! 

Κλείνω με δυο παρατηρήσεις:

Α) Οι αρχαίοι δεν γονάτιζαν ποτέ! Προσεύχονταν μεν, αλλά πάντα όρθιοι με τα χέρια υψωμένα στον ουρανό.

Β) Οι Χριστιανοί, κυρίως οι Δυτικοί, έχουν τη μανία να ταυτίζουν σχεδόν το χριστιανισμό με τον αριστοτελισμό. Ο Αριστοτέλης όμως δεν δεχόταν την αθανασία της ψυχής, αρνιόταν την ύπαρξη Θείας Πρόνοιας και θεωρούσε τον κόσμο αιώνιο και αδημιούργητο...