Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013

Απ' το ημερολόγιο ενός προσκυνητή (ΙΑ') - Οι ασκητές κι οι ερημίτες είναι οι "γιωτάδες" του Χριστιανισμού!

Όπως λέγαμε τις προάλλες, οι Χριστιανοί είναι "κομάντα"!
Δεν κιοτεύουν, δεν κρύβονται στα μετώπισθεν και στα γραφεία του Επιτελείου.
Ρίχνονται στη μάχη με το χαμόγελο στα χείλη...
Όλοι ξέρουμε πως οι κακές παρέες διαφθείρουν ήθη χρηστά.
Έτσι κι ο Χριστιανισμός διεφθάρη απ' τις κακές παρέες του εσσαϊσμού, νεοπλατωνισμού, μανιχαϊσμού, στωικισμού, πυθαγορισμού...
Και φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται "καλός Χριστιανός" και "πρότυπο" το κάθε άξεστο αγρίμι, με το βλέμμα του τρελού, τη γεννειάδα ως το χώμα, που τρέφεται μ' άγρια χόρτα κι άγουρα φρούτα.
Έλεος πιά!
Πού το 'δαν γραμμένο στα Ευαγγέλια πως για ν' ακολουθήσουμε το δρόμο του Ιησού θα πρέπει να σκαρφαλώνουμε σε δέντρα και στύλους, να κλεινώμαστε σε σπηλιές, να κοιμόμαστε στις πέτρες;
Άνθρωποι είμαστε κι όχι μαϊμούδες, σαύρες, πουλιά ή τσακάλια...
Ο Χριστιανός οφείλει να ζει μέσα στον κόσμο.
Αλλά με τρόπο που ν' αποτελεί το "σκάνδαλο του κόσμου"!
Να περιφρονεί τ' αξιώματα και τα πλούτη, την εφήμερη δόξα και την αχαλίνωτη ηδονή.
Να επιζητά μόνο την αξιοπρεπή λιτότητα, την τίμια και ολιγομέριμνη εργασία, και να φροντίζει το πολύτιμο αγαθό της υγείας του, τον σημαντικότερο σύμμαχό του στον πνευματικό αγώνα.
Ο Χριστιανός δεν είναι σωματοκτόνος αλλά παθοκτόνος!
Δεν είναι σκυθρωπός, βλοσηρός, άπλητος, φανατικός, εριστικός, διχαστικός, σκληρόκαρδος, στενόμυαλος.
Το πρόσωπό του δεν είναι σταφιδιασμένο απ' τις στερήσεις, και τα μάγουλά του δεν είναι ρουφηγμένα απ' τις εξαντλητικές νηστείες.
Ούτε τα μάτια του κατακόκκινα απ' τα "δάκρυα της μετανοίας".
Ο Χριστιανός είναι πάντα αισιόδοξος, και το πρόσωπό του εκπέμπει ιλαρότητα.
Κάθεσαι δίπλα του κι αισθάνεσαι σαν το μοσχαράκι όταν γλείφει τη μάνα του τη γελάδα!
Οι ασκητές είναι ηττοπαθείς και φοβιτσιάρηδες.
Η επιλογή τους αποτελεί ομολογία αδυναμίας κι αποτυχίας ν' αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του κόσμου.
Δεν τους κατακρίνουμε αλλά και δεν τους θαυμάζουμε.
Είναι, απλά, οι "γιωτάδες" του Χριστιανισμού...

2 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Δεν έχω καμία αντίρρηση τον φυσιολογικό, έντιμο, ανιδιοτελή και ηθικό άνθρωπο να τον ονομάζεις χριαστιανό!

Ψονθομφανήχ είπε...

Οπότε, πρέπει ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε γιατί η λέξη "χριστιανός" κατάντησε να σημαίνει σχεδόν τα εντελώς αντίθετα...