Ας πούμε επιτέλους την αλήθεια: Δεν ήταν ο Ιησούς ο αναμενόμενος Μεσσίας!

Όπως ξαναγράψαμε, τα αναγνωρισμένα απ' την Εκκλησία Ευαγγέλια δεν ενδιαφέρονται για την ιστορική αλήθεια.

Γράφτηκαν αποκλειστικά με έναν σκοπό: να αποδείξουν πως οι περί Μεσσία προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης βρήκαν την εκπλήρωσή τους στο πρόσωπο του Ιησού.

Οι κραυγαλέες αντιφάσεις των επιλεγέντων Ευαγγελίων δεν πτόησαν εκείνους που τα επέλεξαν για να συγκροτήσουν την Καινή Διαθήκη.

Έφτανε που τα περιγραφόμενα "γεγονότα" έδεναν με κάποια παλιά προφητεία.

Παράδειγμα: η ευαγγελική εκδοχή περί απαγχονισμού του Ιούδα ανατρέπεται στις "Πράξεις", όπου δίνεται μια εντελώς διαφορετική εκδοχή του τέλους του προδότη: έπεσε μπρούμυτα στη γη, η κοιλιά του άνοιξε και τα εντόσθιά του χύθηκαν έξω (κεφ. α, στιχ. 18).

Προσωπικά αποδέχομαι τη δεύτερη εκδοχή: οι επαναστάτες Γαλιλαίοι τιμώρησαν τον προδότη Ιουδαίο με τον γνωστό στους "Σικάριους" τρόπο: τον ξεκοίλιασαν με τα κοντόλαμα μαχαίρια τους...

Πάντως και οι δυο εκδοχές, απαγχονισμός και ξεκοίλιασμα, έχουν προφητικό υπόβαθρο (Β' Βασιλειών 17, 23 και Σοφία Σειράχ 10, 9).

Άρα μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές απ' τους θρησκόληπτους ιουδαιοχριστιανούς, που ήταν τσακωμένοι με την κοινή λογική.

Το ότι οι Χριστιανοί δεν είχαν ποτέ καλές σχέσεις με τη λογική δεν συνιστά υπερβολή.

Παίρνουν τις προφητείες της Π. Διαθήκης, τις διαστρεβλώνουν, τις φέρνουν στα μέτρα τους και προσπαθούν να βγάλουν απ' τη μύγα ξύγκι!

Ενώ είναι σαφές πως ο αναμενόμενος Μεσσίας δεν έχει καμία σχέση με τον Ιησού!

Το λέει ξεκάθαρα ο Μωυσής στη σημαντικότερη και σαφέστερη προφητεία του περί Μεσσία (Δευτερονόμιο, κεφ. ιη, στιχ. 15 και 18): ο Μεσσίας δεν θα είναι ούτε Θεός ούτε άγγελος. Θα είναι 100% άνθρωπος, "μέσα απ' τους αδελφούς" των Εβραίων και "ακριβώς όπως ο Μωυσής"!