Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Άγιοι της Αθήνας Β’ ― Άγιος Μαρτινιανός, 13 Φεβρουαρίου

Ο Μαρτινιανός καταγόταν απ’ την Παλαιστίνη και 18 χρονών έγινε αναχωρητής.
Η φήμη του διαδόθηκε παντού, ώσπου κάποιοι, για να τον δοκιμάσουν, ανέθεσαν σ’ ένα αδιάντροπο γύναιο (μεταμορφωμένο σατανά) να τον διαφθείρει.

Φόρεσε, που λέτε, ο τριπλόκαμος όφις ρούχα κουρελιασμένα, κι ένα απόγευμα με παλιόκαιρο χτύπησε την πόρτα του κελιού του:
«Ελέησόν με δούλε του Θεού», φώναζε, «χάθηκα σ’ αυτό τον ερημότοπο και μην επιτρέψεις να με φάγουν τα άγρια θηρία».
Αυτά είπε το «θηρίο το ανήμερο» στον Άγιο, κι εκείνος αναγκάστηκε να της ανοίξει, να της παραχωρήσει το κελάκι του, κι αυτός μπήκε στη διπλανή αποθηκούλα να προσευχηθεί.

Έλα όμως που ο ανθρωπόμορφος δαίμονας του έσκαβε βόθρο, έραβε δόλο, ύφαινε δίχτυ, έστηνε παγίδα...
Κατά τις τέσσερις τα ξημερώματα πετάει από πάνω της τα παλιόρουχα, μένει με το στριγκάκι και τα σχετικά, βάφει μάτια, χείλη, ρόγες, τα πάντα όλα, κι αρχίζει να τσιρίζει.
Τρέχει ο Άγιος να τη σώσει και του πετάχθηκαν τα μάτια!
Κι αρχίζει το γύναιο τις φαύλες θωπείες και τα πρόστυχα ερωτόλογα («ορέγομαι να απολαύσω το κάλλος σου» και τα ρέστα), φουντώνει ο ερημίτης, αλλά βρίσκει το σθένος να της πει «περίμενε δυο λεπτάκια κι έρχομαι».

Ο Μαρτινιανός, απομακρυνόμενος απ’ το γύναιο, έκανε κάτι απίστευτο:
Πήγε παραδίπλα, άναψε φωτιά και πήδηξε μέσα.
Η ώρα περνούσε, είδε το γύναιο πως ο Άγιος αργούσε, και πήγε να δει τι απόγινε.
Και βλέποντάς τον μέσα στη φωτιά, πήγε να της σαλέψει, είδε κι απόειδε να τον σώσει, μετάνοιωσε πικρά και κλείστηκε σε μοναστήρι.

Πέρασαν πέντε-έξι μήνες, συνήλθε ο Άγιος απ’ τα εγκαύματα και μετακόμισε σε μια βραχονησίδα του Αιγαίου, για να γλυτώσει οριστικά απ’ τις γυναίκες.Εκεί, λοιπόν, που ο Άγιος είχε βρει την ηρεμία του στο μεσοπέλαγο βράχο, γίνεται ένα ναυάγιο και πνίγονται όλοι εκτός μιας κοπελίτσας που μισόγυμνη βγαίνει ακριβώς κάτω απ’ τη σπηλιά του!
Τι να κάνει κι ο Άγιος, της δίνει λίγο νερό και φαΐ, και για να μην ξανατσιτσιριχτεί, βουτάει μέσα στη θαλασσοταραχή και κολυμπάει μέχρι την ηπειρωτική Ελλάδα!

Εκεί, αρχίζει πάλι την περιπλάνηση, ψάχνοντας ένα κατάλληλο ερημητήριο. Κάποτε πέρασε κι απ’ την Αθήνα, και σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες εγκαταστάθηκε δίπλα σ’ ένα ποταμάκι...
Πάντως, ένα είναι σίγουρο. Ο Άγιος αρρώστησε όσο ζούσε στην Αθήνα, πέθανε και θάφτηκε εκεί που σήμερα βρίσκεται ο ναός της Καπνικαρέας.
Αυτή ήταν η ζωή του Μαρτινιανού του αήττητου...

2 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Στην καπνικαρέα πήγανε και τον βάλανε που περνάει απ΄έξω όλο το γυναικομάνι της Αθήνας;

Ψονθομφανήχ είπε...

ναι, αλλά τον βάλαν να κοιτάει τον τρούλο...