Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Οι Καμπάνες της Κυριακής ΙΘ’ (Σκουριασμένα μυαλά)

Μόλις ο Φίλιππος γνώρισε τον Ιησού, πάει σφαίρα στον κολλητό του το Ναθαναήλ και του λέει: «Τρέχα, βρήκαμε το Μεσσία, αυτόν που ανήγγειλαν ο Μωυσής και οι Προφήτες. Είναι ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ!».
Μπράβο στο Φίλιππο! Έτσι κάνουν οι καλοί φίλοι. Όταν βρουν κάτι πολύτιμο δεν το κρατάνε για τον εαυτό τους...
Ο Ναθαναήλ, όμως, συμπεριφέρεται λίγο σαν Έλληνας: κουτοπόνηρος αντιδραστικός, στενόμυαλος, προκατειλημμένος.
«Αποκλείεται!», λέει, «δεν είναι δυνατόν να βγει κάτι καλό απ’ τη Ναζαρέτ»...
Οι αμαθείς κι ακαλλιέργητοι άνθρωποι έτσι ακριβώς αντιδρούν.
Με γενικεύσεις κι αφορισμούς!
Ο Χριστός, όμως, του τη φύλαγε. Και τον έσφαξε με το γάντι!
Μόλις τον είδε, του είπε: «Βρε καλώς το το παιδί! Πρώτη φορά στη ζωή μου βλέπω έναν τόσο γνήσιο, άδολο και καλοπροαίρετο Ισραηλίτη»...
Κατά τη γνώμη μου, η απάντηση του Ιησού ήταν καθαρά ειρωνική-ελεγκτική.
Και συνάμα, μια πρόκληση σε όλους μας: να σπάσουμε τα δεσμά των προκαταλήψεων, ν’ αρνηθούμε την ασφάλεια των ιδεοληψιών μας, και ν’ ανοιχτούμε στο πέλαγος του προβληματισμού.

Δεν υπάρχουν σχόλια: