Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Οι Καμπάνες της Κυριακής Θ’ (Γιατί ο φτωχός Λάζαρος πήγε στον Παράδεισο, κι ο Πλούσιος στην Κόλαση;)

Αλήθεια, γιατί πήγε στον Παράδεισο ο Λάζαρος;
Μήπως γιατί ήταν φτωχός;
Μα η φτώχεια, από μόνη της, δεν είναι αρετή! Αντιθέτως, όπως όλοι έχουμε διαπιστώσει, πολλές φορές οι φτωχοί γίνονται συμπλεγματικοί, σκληρόκαρδοι, και γεμίζουν μίσος, φθόνο, χαιρεκακία...
Μήπως γιατί έκανε καλές πράξεις;
Όμως το Ευαγγέλιο δεν αναφέρει κάτι τέτοιο. Απλώς μας πληροφορεί πως ζούσε εξαθλιωμένα, γεμάτος πληγές, έξω από την πόρτα του Πλούσιου, ζητιανεύοντας λίγα ψίχουλα.
Για ποιον, λοιπόν, λόγο πήγε στον Παράδεισο ο φτωχός Λάζαρος;
Κατά τη γνώμη μας, για δυο λόγους:
Ο πρώτος έχει να κάνει με το όνομά του: «Λάζαρος» στα εβραϊκά σημαίνει «βοηθός μου ο Θεός».
Ο Ιησούς σίγουρα δεν επέλεξε τυχαία το όνομα αυτό για τον φτωχό Λάζαρο. Μάλλον ήθελε να μας δείξει πόσο σημαντικό είναι για τη ζωή και τη σωτηρία μας η απόλυτη εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού.
Ο δεύτερος λόγος είναι πως ο Λάζαρος, παρόλο που ζούσε τρισάθλια, δεν έβγαλε ούτε έναν γογγυσμό κατά του Θεού. Ούτε εκδήλωσε παράπονο, ζήλια ή φθόνο για τον πλούσιο!
Απ’ την άλλη, ούτε κι ο Πλούσιος φαίνεται να έκανε κάτι κακό στη ζωή του, που θα «δικαιολογούσε» την αιώνια τιμωρία του.
Ούτε έκλεψε, ούτε αδίκησε, ούτε σκότωσε...
Ενδεχομένως να τηρούσε πιστά το Νόμο του Μωυσή, και να θεωρούσε βέβαιη τη σωτηρία της ψυχής του. Μπορεί να αντιμετώπιζε τον επίγειο πλούτο του ως «εύνοια και ευλογία του Θεού», όπως κάνουν και οι προτεστάντες της Αμερικής...
Πήγε όμως στην Κόλαση!
Γιατί δεν αντιλήφθηκε πως η τήρηση του Νόμου έχει νόημα μόνο αν μαλακώνει τη σκληροκαρδία μας, αν μας βοηθά να κατανοούμε την κατάσταση των άλλων, να γινόμαστε πιο ευαίσθητοι στις ανάγκες τους, πιο γενναιόδωροι μαζί τους, και καλύτεροι διαχειριστές του πλούτου μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: