Οι Καμπάνες της Κυριακής Ε’ (Από γουρούνια άνθρωποι!)

Έκανε κι ο Χριστός τις «προγραμματικές» του δηλώσεις!
Αλλά δεν υποσχέθηκε αυξήσεις μισθών και συντάξεων.
Ούτε καλοπέραση, χλιδή και δημόσια αξιώματα...
Αλλά τα ακριβώς αντίθετα!
«Σταυρό θα σηκώσετε», μας είπε! Γεμάτη θλίψη και ταλαιπωρίες θα είναι η παρούσα ζωή σας.
Και δεν θα σας φτάνουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος.
Ως Χριστιανοί θ’ αντιμετωπίζετε και τη χλεύη του κόσμου, την ειρωνεία του, ίσως και να σας διώξουν, να σας φυλακίσουν, να σας θανατώσουν...
Αλλά, ας σταθούμε για λίγο στα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε όλοι μας: χρέη, έξοδα, ανεργία, ανασφάλεια...
Κανονικά θα έπρεπε ν’ απελπιζόμαστε.
Ευτυχώς, όμως, που υπάρχουν και τα Καλά Νέα!
Ίσως αξίζει το ρίσκο να δούμε πίσω απ’ όλ’ αυτά την Πρόνοια του Θεού!
Ας σκεφτούμε για λίγο την ως τώρα ζωή μας.
Είχαμε ειδωλοποιήσει τα υλικά αγαθά!
Κατεβάσαμε απ’ τους τοίχους των σπιτιών μας την εικόνα του Χριστού κι ανεβάσαμε τα βίντεο γουόλ!
Είχαμε γίνει ειδωλολάτρες: το μυαλό μας ήταν κολλημένο στα μοδάτα ρούχα, στα λουσάτα αξεσουάρ, στα ακριβά και θηριώδη αυτοκίνητα, στις χλιδάτες διακοπές.
Θεός μας ήταν το γεμάτο πορτοφόλι, οι «χρυσές» πιστωτικές κάρτες.
Όλα τα στηρίζαμε στη δήθεν καπατσοσύνη μας, στις πολιτκές μας διασυνδέσεις, στα μεγάλα «κονέ»...
Είχαμε γίνει παλιοσίδερα γεμάτα σκουριά!
Και τι κάνει ο σιδηρουργός σ’ αυτή την περίπτωση;
Βάζει το σίδηρο στη φωτιά και το κοπανάει με το σφυρί μέχρι να φύγουν οι σκουριές...
Ας σκεφτούμε, όμως, μερικά πραγματάκια:
Πότε ο Άσωτος επέστρεψε στον πατέρα του; Όταν σκυλοπείνασε!
Πότε ο ληστής μετανόησε; Όταν ανέβηκε στο σταυρό!
Αντί, λοιπόν, το σαββατόβραδο να ψάχνουμε στους «οδηγούς πόλης» για να βρούμε καμιά χλιδάτη ταβέρνα να σαχλαμπουκιάσουμε, ας αναζητήσουμε στην πόλη μας κάποιο ταπεινό εκκλησάκι, που ο παπάς του να φοράει τριμμένο ρασάκι, κι ας πιάσουμε μια σκοτεινή γωνίτσα να κάνουμε καμιά προσευχή...
Κι ας μην ανησυχούμε για τα υπόλοιπα!
Γιατί ο Θεός μας έδωσε μια υπόσχεση:
«Προσπαθήστε εσείς να γίνετε από γουρούνια άνθρωποι, και μη σας νοιάζει για τα υπόλοιπα! Εγώ θα μεριμνήσω για την κάλυψη των βασικών σας αναγκών!
Δες τε τα πουλάκια. Δεν δουλεύουν, αλλά βρίσκουν τροφή!

Κοιτάξτε και τα λουλούδια του κάμπου. Δεν έχουν πιστωτικές κάρτες, αλλά τα ρουχάκια που τους έδωσα είναι τα πιο όμορφα του κόσμου!
Κι όταν φροντίζω για τα πουλιά του ουρανού και τα λουλούδια του κάμπου, θα άφηνα ποτέ εσάς, τα παιδιά μου, να πεθάνετε από την πείνα ή το κρύο; Τόσο ανόητοι είστε;»....