Παρασκευή 2 Σεπτεμβρίου 2011

Οι Καμπάνες της Κυριακής Γ’ (Πλούσιοι και Φτωχοί)

Ο πλούσιος νέος της ευαγγελικού αναγνώσματος μοιάζει με πολλούς σημερινούς Χριστιανούς.
Που ανοήτως καυχόμαστε πως τηρούμε τις εντολές του Θεού.
Λέμε, π.χ., «δεν έκλεψα», αλλά ξεχνάμε πόσες φορές οικειοποιηθήκαμε τον ξένο κόπο.
Ακόμα κι αν βρεις στο δρόμο χρήματα και τα τσεπώσεις, κλοπή είναι.
Αν εκμεταλλευθείς την ανάγκη του μετανάστη, ή δανείσεις με τόκο, ή φοροδιαφύγεις, κλέφτης είσαι.
Λέμε πως «δεν μοιχεύουμε»! Αλλά δεν λέμε πόσες φορές επιθυμήσαμε τη γυναίκα του γείτονα, ακόμα και του φίλου μας...
Και το αποκορύφωμα: λέμε πως «αγαπάμε τον πλησίον μας», κι ας μην δίνουμε ούτε τ’ αγγέλου μας νερό!
Άλλο, όμως, είναι το κύριο θέμα της ευαγγελικής περικοπής.
Το είπε ο ίδιος ο Χριστός: «πιο εύκολα περνάει μια καμήλα απ’ το κεφάλι μιας βελόνας, παρά ο πλούσιος στον Παράδεισο»!
Σκληρή φράση και κοφτερή. Αλλά έτσι είναι ο Λόγος του Θεού! Κόβει προς κάθε κατεύθυνση: πάνω και κάτω, αριστερά και δεξιά!
Τώρα, κάποιοι θα πουν: «Και τι μας κόφτει εμάς! Δεν είμαστε πλούσιοι»!
Μας κόφτει και μας παρακόφτει.
Γιατί ο Θεός δεν αναφέρεται τόσο στους πλούσιους όσο στον πλούτο!
Ο πλούτος είναι μεγάλο κρίμα! Και για τον πλούσιο, που κάνει τα πάντα για να μην τον χάσει, και για το φτωχό, που κάνει τα πάντα για να τον αποκτήσει!
Στα μάτια του Θεού, δεν υπάρχει καμία διαφορά. Πλούσιοι και φτωχοί, υπηρετούν τον μαμμωνά!
Κι ως γνωστόν, δεν μπορείς να υπηρετείς ταυτόχρονα δύο κυρίους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: