Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

Πώς ο Ντεκάρτ απέδειξε την ύπαρξη του Θεού!


Ο Ντεκάρτ πίστευε πως όλοι έχουμε εκ γενετής ριζωμένη στο μυαλό μας την ιδέα του τέλειου όντος!
Η ιδέα αυτή δεν γεννιέται απ' το δικό μας μυαλό. Η ιδέα του τέλειου όντος δεν μπορεί να γεννηθεί στο μυαλό ενός ατελούς όντος.
Η ιδέα αυτή δεν μπορεί να προέρχεται παρά μόνο απ' το ίδιο το τέλειο ον, μ' άλλα λόγια απ' τον Θεού!
Και η ιδέα αυτή είναι τόσο στέρεη όσο και το γεγονός πως αυτός που σκέφτεται υπάρχει...

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τα σχολια σας .. σας διαβαζω στην αγαπητη νεφέλη..
ομολογω πως με διασκεδαζουν..

και ετσι ειπα να σας ψαξω....

σκεφτομαι την αναρτηση σας..

σκεφτομαι αρα υπαρχω.. αρα η ιδεα για να σκεφτω.. προέρχεται απ αλλου?..

απ την αλλη σκεφτομαι πως μπορει να εχω καταλαβει λαθος..

ή κανω λαθος

καλο βραδυ με φιλια που συνεχιζουν να σκεπτονται..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Όταν φιλάς να μην σκέφτεσαι-φιλοσοφείς-θεολογείς!
Γιατί φεύγει το αλάτι απ’ τα χείλη και το φιλί γίνεται άνοστο...

Ανώνυμος είπε...

χαχαχαχα..

σωστο... θελει απολυτη προσηλωση..

καλο βραδυ με φιλια προσηλωμενα στον στοχο τους...

Mona Trixa είπε...

Χμμ,τα αυθαίρετα "αξιώματα" και οι λογικοί ακροβατισμοί του Ντεκάρτ σε καμία περίπτωση δεν συνιστούν απόδειξη, όπως λαμπρά έδειξε ο Χιουμ αργότερα.

Επίσης, την ίδια την ιδέα του "τέλειου όντος" αν επιχειρήσουμε να την αναλύσουμε λογικά πέφτουμε πάνω σε μία σειρά από παράδοξα (π.χ. το γνωστό παράδοξο του θεού και του βράχου, το ασύμβατο ελεύθερης βούλησης - παντογνώστη θεού κλπ κλπ).

Οπότε μόνο στην σφαίρα της πίστης μπορεί να υπάρξει τέλειο ον. Σε αυτή την σφαίρα όχι μόνο δεν χρειάζεται καμία απόδειξη αλλά η ίδια η έννοια της απόδειξης είναι ασύμβατη με την πίστη.
Πιο συγκεκριμένα με την θεολογική πίστη όπως αυτή διαμορφώθηκε από τις τρεις μεγάλες μονοθεϊστικές θρησκείες (="η αμφισβήτηση είναι η Νο 1 αμαρτία"). Ήτοι την τυφλή πίστη.