Οι Τούρκοι ποτέ δεν απαγόρευσαν τα σχολεία, ούτε και είχαν κάποιο λόγο να το κάνουν!Οφείλουμε, όμως, να αναφέρουμε δύο υποθέσεις που διατυπώθηκαν γύρω απ’ το θέμα αυτό.
Σύμφωνα μ’ αυτές, οι Τούρκοι είχαν συμφέρον να απαγορεύσουν τη λειτουργία σχολείων για τους εξής λόγους:
α) Για να μην παραμεληθεί η καλλιέργεια της γης.
β) Για να μην αφυπνιστεί, μέσω της παιδείας, η εθνική συνείδηση των υπόδουλων και εξεγερθούν.
Η πρώτη εκδοχή δεν στέκει γιατί, πρωτίστως, οι υπόδουλοι δεν είχαν άλλο μέσω βιοπορισμού εκτός απ’ τη γεωργία και κτηνοτροφία. Και, δευτερευόντως, η όποια ενασχόλησή τους με τα γράμματα θα ήταν χρονικά περιορισμένη.
Όσο για τη σύνδεση της παιδείας με την αφύπνιση της εθνικής συνείδησης, αυτή έγινε στα τέλη του 18ου αιώνα κάτω απ’ την επίδραση του ευρωπαϊκού διαφωτισμού.
Οι Ασιάτες και αγράμματοι Τούρκοι του 15ου, 16ου, 17ου και των αρχών του 18ου αιώνα, σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να συνδέσουν στη σκέψη τους τα δυο αυτά «επικίνδυνα» φαινόμενα...
Αντιθέτως, είχαν συμφέρον να υπάρχουν μορφωμένοι και γλωσσομαθείς υπόδουλοι ώστε να στελεχώνουν τις διπλωματικές τους υπηρεσίες και να ασκούν το διεθνές εμπόριο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου