Σάββατο 30 Οκτωβρίου 2010

Η σβάστικα των Ευαγγελιστών!

Όλοι ξέρουμε πως στους τοίχους των ευαγγελικών εκκλησιών δεν κρέμονται εικόνες αγίων, και πολύ περισσότερο πολιτικά σύμβολα.
Όμως, την 1η Μαΐου 1935 έγινε η μεγάλη ανατροπή. Η ναζιστική οργάνωση γυναικών στη γερμανική πόλη Ρότενμπουργκ ανάρτησε στον τοπικό γοτθικό ναό μια θηριώδη σβάστικα 8 τετραγωνικών μέτρων!
Στις λωρίδες της σβάστικας απεικονίζονταν αγήματα των SA (Σώματα Ασφαλείας), της Γερμανικής Νεολαίας και της Γερμανικής Ομοσπονδίας Νεανίδων.
"Η εκκλησία έλαβε την απόφαση και οι γυναίκες της προσέδωσαν νόημα", τόνισε ο ηγέτης του τοπικού ναζιστικού κόμματος.
Το "νόημα", προφανώς, ήταν η εθελούσια μετάταξη των χριστιανών γυναικών στη "χιτλερική θρησκεία"...

Σάββατο 23 Οκτωβρίου 2010

Σύντομη ιστορία της εκκλησίας των Ιεροσολύμων (Α)

Πρώτος Επίσκοπος της χριστιανικής εκκλησίας των Ιεροσολύμων υπήρξε ο Ιάκωβος ο Αδελφόθεος.
Σημαντική ήταν η συμβολή του, ως προεδρεύοντα, στην Αποστολική Σύνοδο του 50/51 μ.Χ.
στην οποία ήρθαν αντιμέτωποι οι δυο πρωτοκορυφαίοι, ο Πέτρος και ο Παύλος, με τελική επικράτηση του δεύτερου. Έκτοτε, ο χριστιανισμός αποδεσμεύεται οριστικά απ' τον ιουδαϊσμό και ανοίγεται στον "εθνικό κόσμο".
Η Σύνοδος αυτή καταρρίπτει και τα επιχειρήματα της Δυτικής Εκκλησίας περί παπικού "πρωτείου" και "αλάθητου". Γιατί ο Πέτρος ούτε προήδρευσε στη Σύνοδο αυτή ούτε οι απόψεις του επικράτησαν...
Ο Ιάκωβος Αδελφόθεος βρήκε τραγικό θάνατο το 62 μ.Χ. Μετά τη δημόσια ομολογία του πως πιστεύει στο Χριστό, οι συμπατριώτες του Ιουδαίοι τον ανέβασαν στο ψηλότερο σημείο του Ναού και τον γκρεμοτσάκησαν.
Ταυτόχρονα ξεκινά και ο διωγμός των χριστιανών στα Ιεροσόλυμα, που τους αναγκάζει να καταφύγουν στην Πέλλα της Περαίας, στην ανατολική όχθη του Ιορδάνη. Η φυγή αυτή τους έσωσε, καθώς 8 χρόνια αργότερα (70 μ.Χ.) οι ρωμαϊκές λεγεώνες του Τίτο ισοπέδωσαν τα Ιεροσόλυμα και πήραν για δούλους όσους κατοίκους δεν θανατώθηκαν.
Το 135 μ.Χ. ο αυτοκράτορας Αδριανός ίδρυσε στα ερείπια της πόλης τη Αιλία Καπιτωλίνα, οπότε οι χριστιανοί της Πέλλας μπόρεσαν να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους.
Απ' τον 4ο αιώνα η πόλη ξαναβρίσκει την παλιά της αίγλη. Η Ελένη, μητέρα του αυτοκράτορα Κωνσταντίνου, ισχυρίζεται πως ανακάλυψε τον Τίμιο Σταυρό και οικοδομεί πολυάριθμους μεγαλοπρεπείς ναούς σε όλα τα σημεία της περιοχής που συνδέονται με τη ζωή, τα πάθη και την Ανάσταση του Χριστού.
Το 451 μ.Χ. η Δ' Οικουμενική Σύνοδος αναβαθμίζει την Επισκοπή Ιεροσολύμων σε Πατριαρχείο.
Τον 6ο αιώνα ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός ενισχύει το Πατριαρχείο με ειδικά νομοθετικά μέτρα και τεράστια χρηματικά ποσά. Επί των ημερών του χτίστηκε ο ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου, που έναν αιώνα αργότερα μετέτρεψαν οι Άραβες στο τέμενος του Αλ Άκσα (= το αγιότατο).
Η τελευταία βυζαντινή αναλαμπή στους Αγίους Τόπους ήταν επί αυτοκράτορα Ηράκλειου, που εξεδίωξε τους Πέρσες, ελευθέρωσε τον αιχμάλωτο Πατριάρχη Ζαχαρία, και την Κυριακή των Βαΐων του 630 μ.Χ. ύψωσε στον Γολγοθά τον Τίμιο Σταυρό.

Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Η Εκκλησία είναι μια πνευματικά χρεοκοπημένη ΔΕΚΟ!

Τον περασμένο μήνα, με την έναρξη του νέου σχολικού έτους, είδαμε πάλι να επαναλαμβάνονται αυτές οι βαρετές και ανούσιες τελετές των αγιασμών.
Ευτυχώς, που ένας ιεράρχης, ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, είχε το θάρρος να πει μερικές αλήθειες. Ας δούμε μερικά αποσπάσματα:
"Μόλις πριν από λίγο ολοκληρώθηκε ο αγιασμός. Ήλθε ο ιερέας, ιδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικά λόγια που λίγοι τα κατάλαβαν, έκανε κάποιες κινήσεις στους περισσότερους ακατανόητες και τέλειωσε.
Όλο αυτό μοιάζει με κατάλοιπο άλλων παλαιότερων εποχών. Οι πολιτικοί μας διστάζουν να το καταργήσουν. Εσάς δεν σας ενδιαφέρει γιατί σε λίγο θα τελειώσει και του χρόνου πάλι.
Κανείς δεν το καταλαβαίνει, όπως γίνεται. Ούτε και η Εκκλησία. Απλά, αυτή το δέχεται ως κεκτημένο δικαίωμά της, που δεν θα ήθελε να το χάσει.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να συντηρούμε, στην ουσία να εξευτελίζουμε κάτι ιερό... Σκέφτηκα, έτσι που καταντήσαμε τον αγιασμό, φέτος να μην τον κάνουμε. Να πω στους ιερείς να καθήσουν στους Ι. Ναούς κι από κει να προσευχηθούν για σας. Υποχώρησα γιατί κάποιοι δεν είναι έτοιμοι να το δεχτούν και δεν θέλησα ως Επίσκοπος να τους λυπήσω...
Αξιώστε Εκκλησία όχι με αδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκρούς συμβολισμούς και πομπώδεις τελετουργίες. Όχι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, με δικαιώματα, περιουσίες και διεκδικήσεις. Αλλά Εκκλησία με πονεμένο προφητικό λόγο, με αυθεντική πίστη, θυσιαστική μαρτυρία και άγια ζωή..."

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Ιερουσαλήμ: η πόλη των τρελών!

Το τέμενος του Ομάρ είναι το τρίτο κατά σειρά σπουδαιότητας ιερό προσκύνημα των μουσουλμάνων. Χτίστηκε στην τοποθεσία απ' την οποία πιστεύουν πως αναλήφθηκε ο Μωάμεθ. "Κατά σύμπτωση" είναι το ίδιο σημείο που είχε χτιστεί ο ναός του Σολομώντα!
Οι Εβραίοι, που ονειρεύονται να επανοικοδομήσουν το Ναό τους, πρέπει πρώτα να κατεδαφίσουν το συγκεκριμένο τέμενος, δηλαδή να περάσουν πάνω απ' τα πτώματα όλων των μουσουλμάνων...
Η Ιερουσαλήμ είναι και η κοιτίδα του χριστιανισμού. Εδώ παρέδωσε ο Χριστός το μεγαλύτερο μυστήριο της θρησκείας του, τη Θεία Ευχαριστία, εδώ έπαθε, πέθανε και αναστήθηκε. Εδώ ιδρύθηκε και η πρώτη εκκλησία την ημέρα της Πεντηκοστής.
Το 636, όταν οι Άραβες κατέλαβαν την Ιερουσαλήμ, ο χαλίφης Ομάρ μπήκε στην πόλη σαν απλός βεδουίνος, καβάλα στην καμήλα του.
Ο πατριάρχης Σωφρόνιος, ως εκπρόσωπος των ηττημένων Βυζαντινών, τον οδήγησε στα ερείπια του ναού του Σολομώντα. Ο Ομάρ έβγαλε το μανδύα του, τον άπλωσε και σκούπισε τις ιερές πέτρες που στέγαζαν τον πρώτο ναό στον κόσμο που λατρεύτηκε ο Ένας και Μοναδικός Θεός...
Στην Ιερουσαλήμ κάθε γωνιά του δρόμου έχει κι από έναν μάρτυρα ή ένα μνημείο, έναν άγιο ή κάποιο προσκυνητάρι. Το χώμα της έχει ποτιστεί με αίμα που χύθηκε στο όνομα της πίστης.
Τα ψυχιατρεία είναι γεμάτα κατά φαντασίαν αγίους, που αυτοαποκαλούνται Δαβίδ, Ησαΐας, Ιησούς, Άγιος Παύλος, Μωάμεθ...

Σάββατο 2 Οκτωβρίου 2010

Με γαϊδουράκι μπήκε ο Χριστός, με ιπτάμενη γαϊδουρίτσα ο Μωάμεθ!

Άγιοι Τόποι είναι ολόκληρη η Παλαιστίνη, η καρδιά του σύγχρονου κράτους του Ισραήλ!
Βράχια άγονα, γυμνά ηλιοκαμένα βουνά, άνυδροι έρημοι, η θάλασσα της Γαλιλαίας...
Χώροι γεμάτοι συνθέσεις, χρώματα και δονήσεις.
Ιερουσαλήμ: οικεία και απόκοσμη, ιερή και καταραμένη, πραγματική κι ονειρεμένη. Φορτωμένη τρούλους, καμπαναριά και μιναρέδες. Με τη γεύση του αίματος, τη σφραγίδα της θλίψης. Αναδίδει άρωμα εξαγνισμού, ελπίδας, παρηγοριάς...
Ένα απίστευτο μωσαϊκό λαών συμβιώνουν στην "ακυβέρνητη" τούτη πολιτεία. Και τρεις θρησκείες κυριαρχούν. Τρία σύμπαντα που το καθένα αρνείται τ' άλλα δύο!
Ήταν πάγια τακτική των Ρωμαίων να κατασκευάζουν ναούς πάνω στους αλλόθρισκους ιερούς τόπους. Τους μιμήθηκαν απόλυτα χριστιανοί και μουσουλμάνοι.
Τούτη την πόλη έκανε πρωτεύουσα του κράτους του ο προφητάναξ Δαβίδ το 1003 π.Χ. Ήταν η πόλη που επέλεξε ο Θεός για τον περιούσιο λαό του, το σύμβολο της εθνικής και θρησκευτικής ενότητας του εβραϊκού λαού...
Εδώ έχτισε ο Σολωμόντας τον περίφημο ναό του το 957 π.Χ. Τον κατέστρεψαν αργότερα οι Βαβυλώνιοι, τον ξανάχτησε ο Ιεροβοάμ και τον ισοπέδωσαν οι Ρωμαίοι το 70 μ.Χ.
Οι Εβραίοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως ένα τμήμα απ' τα ερείπια του Ναού τους σώζεται μέχρι σήμερα. Είναι το περίφημο "Τείχος των Δακρύων", τόπος περισυλλογής και προσευχής των σύγχρονων Ιουδαίων...
Ο τόπος τούτος είναι ιερός και για τους μουσουλμάνους. "Αλ Κουτς", "η Αγία", έτσι αποκαλούν την πόλη οι Άραβες. Εδώ έφτασε μια νύχτα ο Προφήτης Μωάμεθ, πάνω στη φτερωτή γαϊδουρίτσα του, από τη Μέκκα, και αναλήφθηκε στους ουρανούς παρέα με τον αρχάγγελο Γαβριήλ!