Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010

Το μυστικό για να γεννήσετε τρίδυμα!

Αν ταξιδέψεις στην Ανατολή, στις πατρίδες του Χριστιανισμού, συνειδητοποιείς πόσο στενή είναι η σχέση του με τον Ισλαμισμό. Άλλωστε, μέχρι τον 8ο αιώνα πολλοί βυζαντινοί θεωρούσαν το Ισλάμ "χριστιανική αίρεση"!
Ένας ορθόδοξος χριστιανός είναι πολύ πιο κοντά μ' έναν μουσουλμάνο Σούφι παρά μ' έναν Αμερικάνο προτεστάντη...
Το 20% των Σύριων είναι χριστιανοί. Απ' το 1970, που ανέβηκε στην εξουσία ο Άσαντ, νιώθουν πολύ ασφαλείς. Η οικογένεια Άσαντ ανήκει σε μια ισλαμική αίρεση, τους Αλεβίδες, που οι "ορθόδοξοι"-σουνίτες μουσουλμάνοι τους αποκαλούν ειρωνικά "μικρούς χριστιανούς"...
Στα λαϊκά στρώματα του συριακού λαού επικρατεί έντονος συγκρητισμός. Μουσουλμάνοι επισκέπτονται ως προσκυνητές χριστιανικά μοναστήρια, και αντιστρόφως!
Ιδιαίτερα δημοφιλής είναι ένας άγιος του Σουφισμού, ο Νέμπι Γιούρι. Μάλλον ταυτίζεται με τον Ουρία τον Χετταίο της Βίβλου. Χιλιάδες χριστιανοί κοιμούνται στον τάφο του για να βρουν κάποια θεραπεία.
Κάποια μέρα μπήκαν κλέφτες στον τάφο του αγίου και βούτηξαν μερικά αφιερώματα. Ο σεϊχης-υπέυθυνος του προσκυνήματος τον κατσάδιασε τον άγιο: "νομίζω πως πρέπει να προσέχεις περισσότερο τον εαυτό σου", του είπε.
Απ' την άλλη μεριά, το χριστιανικό μοναστήρι της Παρθένου της Σεϊντάγια γίνεται πόλος έλξης χιλιάδων μουσουλμάνων γυναικών που έχουν πρόβλημα τεκνοποιίας. Έρχονται το βράδυ, κάνουν τάματα και κοιμούνται σε μια κουβέρτα μπροστά στο εικόνισμα της Παναγίας.
Ορισμένες πίνουν κι απ' το λάδι της καντήλας της, και οι πιο τολμηρές τρώνε και το φιτίλι!
Μια κοπέλα απ' την Ιορδανία ήταν τόσο απελπισμένη που κατάπιε 20 φιτιλάκια!
Σε εννιά μήνες γέννησε τρίδυμα...

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Τεμάχιζαν τους αγίους πριν ακόμα πεθάνουν...

Παράξενη πόλη η αρχαία Αντιόχεια. Χτισμένη στο κέντρο μιας σεισμογενούς ζώνης, κάθε 200-300 χρόνια καταστρέφονταν! Ίσως αυτό να έκανε τους κατοίκους της πιο δεισιδαίμονες και θρησκόληπτους...
Οι Αντιοχειανοί δεν στρέφονταν για καθοδήγηση ούτε στους ιερείς ούτε στον βυζαντινό Έπαρχο. Όσοι δεν κατέφευγαν στους μάγους, ζητούσαν στήριξη και συμβουλές από έναν φημισμένο ερημίτη που ζούσε λίγα μίλια έξω απ' την πόλη: τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη!
Ανεβασμένος πάνω σ' έναν στύλο, χειμώνα-καλοκαίρι, καλούσε τους πιστούς σε μετάνοια και απειλούσε με φριχτές τιμωρίες όσους δεν εγκατέλειπαν τον αμαρτωλό βίο...
Μέσα στην πόλη κυριαρχούσε η διαφθορά και η κραιπάλη! Οι παπάδες και οι καλόγεροι δεν είχαν κανένα κύρος. Ο ειδωλολάτρης ρήτορας Λιβάνιος τους αποκαλούσε "μαυροφορεμένη φυλή που τρώνε περισσότερο κι από ελέφαντες και σαρώνουν σαν χείμαρρος τη χώρα"!
Αλλά κι ο μαθητής του, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, παραδέχεται σ' ένα του κήρυγμα πως "σε τούτη την πόλη δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην περηφανεύεται -έστω και ψέματα- πως ξυλοφόρτωσε έναν μοναχό"!
Στα γύρω, όμως, χωριά επικρατούσε άλλο κλίμα. Οι βυζαντινοί χωρικοί στρέφονταν για παρηγοριά στους ανεξάρτητους κι αχειροτόνητους αγίους. Ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να τους σώσουν απ' τα δαιμόνια. Σ' αυτά οι αγράμματοι χωρικοί απέδιδαν όλες τις προσωπικές τους κακοτυχίες.
Η φήμη του Συμεών είχε φτάσει παντού. Σαν ποτάμι κατέφθαναν πιστοί απ' όλη την αυτοκρατορία για να πάρουν την ευλογία και την ευχή του.
Στην έρημο της Αντιόχειας υπήρχαν πολλοί ακόμη εκκεντρικοί ασκητές. Ο Βαράδατος είχε φτιάξει σε μια βουνοκορφή ένα ξύλινο κιβώτιο στο οποίο κατοικούσε διαρκώς σκυμμένος. Αλλά κι ο Θαλελαίος είχε φτιάξει ένα στενό κλουβί κι εκεί έζησε 10 χρόνια διπλωμένος στα δύο, με το κεφάλι του να πιέζει τα γόνατα...
Για τους επαρχιώτες, το να ζήσει και να πεθάνει ένας ασκητής κοντά στο χωριό τους ήταν καλός οιωνός. Όλοι ήθελαν να έχουν σπίτι τους ένα τεμάχιο απ' το ιερό του λείψανο! Μόλις διαδιδόταν πως κάποιος ερημίτης ήταν στα τελευταία του, εκατοντάδες χωριάτες μαζεύονταν γύρω του έτοιμοι να τον κατατεμαχίσουν μόλις ξεψυχούσε!
Υπάρχουν μαρτυρίες πως ξερίζωναν τρίχες απ' τα μαλλιά και τα γένια των ασκητών πριν καν πεθάνουν...

Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

"Ληξιαρχείο θανάτου"...

Στον Άθω δεν γεννιούνται άνθρωποι. Μόνο πεθαίνουν! Είναι "ληξιαρχείο θανάτου"! Αλλά "εκ θανάτου εις ζωήν"...
Τ' Αγιονόρος είναι μέγεθος πνευματικό κι όχι υλικό. Οφείλει να δίνει απ' το πνευματικό του περίσσευμα. Και να παίρνει απόσταση ασφαλείας απ' το πλεόνασμα του κόσμου...
Βλέπεις τα ανακαινισμένα ντουβάρια στο Βατοπέδι. Και μπαίνεις στον πειρασμό να σκεφτείς: "προτιμότερο να ρήμαζαν οσίως παρά να συντηρούνται ανοσίως"!
"Έρημος", γεωγραφικά, είναι μια ακατοίκητη περιοχή. Είναι, όμως, και η ενδοχώρα του ανθρώπου πριν τη γεμίσει η παρουσία του Χριστού.
Δεν αγιάζει ο τόπος τον άνθρωπο, αλλά ο άνθρωπος τον τόπο! Πολλοί βρίσκονται εδώ σωματικώς αλλά πνευματικά ανήκουν στον κόσμο. Μεριμνούν και τυρβάζουν περί πολλά...
Μακάριοι όσοι μέσα στην καθημερινότητά τους βλέπουν και βιώνουν πέρα απ' το σήμερα...
Στο DNA του Όρους βρίσκεται η οικουμενικότητα. Εδώ μόνασαν και ίδρυσαν Μονές και Σκήτες ορθόδοξοι απ' όλον τον κόσμο.
Με προτροπή του Αθανάσιου του Αθωνίτη ιδρύθηκε μέχρι και λατινική Μονή, της "Θεοτόκου των Αμαλφηδών", που τη συντηρούσαν οι δυτικοί έμποροι της ομώνυμης συνοικίας της Κωνσταντινούπολης. Αργότερα, λόγω της διάστασης ορθοδόξων-καθολικών, οι Αμαλφηνοί διώχθηκαν, η Μονή ερημώθηκε και σήμερα σώζεται μόνο ο πύργος της...
Οι Αγιονορείτες ποτέ δεν θα ξεχάσουν τον αυτοκράτορα Μιχαήλ Η' Παλαιολόγο (1261-1282). Αυτός, για πολιτικούς λόγους, προσπάθησε να συμφιλιωθεί με τον Πάπα και να πετύχει την "ένωση των εκκλησιών". Οι μοναχοί του Όρους αντέδρασαν δυναμικά και στάλθηκαν απ' τη Βασιλεύουσα στρατιωτικές δυνάμεις να καταστείλουν την ανταρσία. Ασκητές των Καρυών σφάχτηκαν και οι Μονές Βατοπεδίου, Ζωγράφου και Ιβήρων κάηκαν...
Λίγα χρόνια αργότερα (1307-1309) εισέβαλαν στη Μακεδονία οι Καταλανοί μισθοφόροι που είχε προσκαλέσει ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β'. Οι Κατελάνοι σκύλεψαν και το Όρος, κατέσφαξαν μοναχούς, ερήμωσαν Μονές, έκλεψαν κειμήλια. Από τότε αρχίζει η παρακμή του Άθωνα...
Και κλείνουμε με δυο ακόμα πληροφορίες:
α) Στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας ίδρυσε ο Νικόδημος Αγιορείτης το πρώτο ελληνικό τυπογραφείο το 1754, που καταστράφηκε λίγο πριν την επανάσταση.
β) Το 1743, με πρωτοβουλία του Πατριάρχη Κύριλλου Ε', ιδρύθηκε σ' έναν λόφο κοντά στο Βατοπέδι η περίφημη Αθωνιάδα Σχολή, με πρώτο δάσκαλο τον Ευγένιο Βούλγαρη. Στις αρχές του 19ου αιώνα παρήκμασε, για να επανιδρυθεί στις Καρυές το 1844 με δωρεά του ομογενούς Καπλάνη.

Σάββατο 4 Σεπτεμβρίου 2010

Τι γύρευε στ' Αγιονόρος η κυρα Βασιλική του Αλή Πασά;

Απ' τον 5ο αιώνα πάντα υπήρχαν ερημίτες στον Άθωνα.
Ο αριθμός τους αυξήθηκε απ' τον 7ο και 8ο αιώνα, όταν οι μουσουλμάνοι κυρίευσαν την Παλαιστίνη και οι εικονομάχοι βασιλιάδες του Βυζαντίου σήκωσαν διωγμό κατά των μοναστηριών.
Στην περίοδο του ερημιτισμού έβαλε τέλος ένας καλόγερος, ο Αθανάσιος ο Αθωνίτης, κι ένας πολεμιστής-αυτοκράτορας, ο Νικηφόρος Φωκάς, που χρηματοδότησε το 963 την ίδρυση του πρώτου μοναστηριού στα νότια της χερσονήσου, της Μεγάλης Λαύρας.
Η μετάβαση απ' το ερημιτικό στο κοινοβιακό σύστημα δεν έγινε χωρίς αντιδράσεις. Ο ασκητής Παύλος Ξηροποταμιανός, πρώην βυζαντινός ευπατρίδης, κατηγόρησε τον Αθανάσιο πως "καταργεί τους αρχαίους τύπους, παραβιάζει τις παραδόσεις και εισάγει στον Άθωνα την πολυτέλεια"...
Τον 11ο αιώνα τ' Αγιονόρος φτάνει στην πιο μεγάλη του ακμή με 180 μονές. Απ' τα τέλη όμως του 13ου αρχίζει η παρακμή του. Τον 16ο αιώνα απομένουν 20 μονές, όσες και σήμερα...
Και τι δεν γνώρισαν αυτά τα μοναστήρια: λεηλασίες, πυρκαγιές, πειρατικές επιδρομές, ερημώσεις...
Αλλά και εποχές μεγάλης δόξας και πλούτου. Σ' αυτές μόνασαν, εκτός απ' τους χιλιάδες ανώνυμους ασκητές, μεγάλοι αυλάρχες, πρίγκιπες, στρατηγοί, ηγεμόνες, κράληδες, δρουγγάριοι...
Τεράστια ποσά δωρήθηκαν από αυτοκράτορες, βασιλιάδες όλων των βαλκανικών κρατών, ηγεμόνες της Μολδοβλαχίας, τσάρους κλπ...
Ακόμα και η περίφημη κυρά Βασιλική του Αλή Πασά προσέφερε χρήματα για την ανακαίνιση της Μονής Κοσταμονίτου!