Ασκητική οικολογία...

Όταν επισκέπτεται ο Θεός την καρδιά, ο άνθρωπος γίνεται λεπτός κι απαλός με τη φύση.
Δεν αμύνεται απέναντί της.
Γίνεσαι φίλος της, κι αυτή ανταποδίδει την αγάπη, την εμπιστοσύνη της...
Εσύ, τη σέβεσαι στο στεναγμό της, στην αδυναμία της, την ποτίζεις με την προσευχή σου, με δάκρυα και ιδρώτα.
Κι αυτή σου απαντά με τους θαυμαστούς καρπούς της...
Μεταμορφώνεται το περιβάλλον σε ναό, κι οι νόμοι αντικαθίστανται απ' το θαύμα.
Αυτή είναι η ασκητική οικολογία...