Σάββατο 6 Μαρτίου 2010

Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως

Μια απ' τις πιο σκληρές φράσεις που ακούστηκαν ποτέ ενάντια στο Χριστιανισμό ήταν αυτή του Νίτσε: "Αν παρατηρήσεις, θα δεις πως οι χριστιανοί δεν έχουν χαρά"!
Κι είναι πολύ σκληρή και τραγική γιατί είναι πολύ αληθινή!
Η εκκλησιαστική μας ατμόσφαιρα έχει βαρύνει πολύ.
Η καταχνιά, η μελαγχολία και η κατάθλιψη κυριαρχούν...
Πολλοί κληρικοί, μοναχοί, ακόμα και λαϊκοί, παίρνουν ύφος βαρύ κι ασήκωτο. Κι έτσι νομίζουν πως εξωτερικεύουν τον "πνευματικό τους αγώνα".
Θεωρούν την κατήφεια "γνώρισμα γνήσιας πνευματικής ζωής".
Κι ας κατέγραψε ο Πέτρος ο Δαμασκηνός την "σοβαρότητα" μεταξύ των αμαρτημάτων που πρέπει να αντιμετωπίσει έγκαιρα ο κάθε πιστός.
Ο Σταυρός για τους χριστιανούς είναι σύμβολο πάθους αλλά και σωτηρίας.
Προσφέρει λύπη και ταυτόχρονα χαρά.
Είναι η περίφημη "χαρμολύπη", που τόσο παραστατικά περιέγραψαν οι Πατέρες της Εκκλησίας.
Για να φτάσουμε στην Ανάσταση πρέπει να περάσουμε απ' τη διαδικασία των παθών!
Ένα τόσο επίκαιρο μήνυμα στις μέρες μας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: