Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Το μάθημα των θρησκευτικών ...

… είναι μια μικρή παρωδία
σε μια μεγάλη παρωδία
που λέγεται σχολείο και παιδεία!
Για την υποβάθμισή του
δεν είναι άμοιροι
και οι θεολόγοι που το διδάσκουν!
Είναι, συχνά, οι πιο τυποποιημένοι
και άκαμπτοι δάσκαλοι!
Προκαλούν περισσότερο την πλήξη
παρά την έκπληξη!

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ, με μια μικρή επισήμανση.
Άκαμπτους δασκάλους έχουν όλοι οι κλάδοι..
Η εικόνα του στρυφνού θεολόγου, νομίζω ότι σε γενικές γραμμές είναι στερεότυπο σήμερα...

Ν.Α. Λάμπης είπε...

Η άποψη να καταργηθεί το μάθημα των θρησκευτικών και απλώς να είναι μέρος της Ιστορίας, ως θρησκευτική Ιστορία, σέ έχει απασχολήσει καθόλου;;;

Η κατήχηση άλλωστε απαγορεύεται από το Σύνταγμα. Ή όχι;;;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καπ. ευτυχώς, πλέον, οι θεολόγοι έχουν γίνει πιο ... φυσιολογικοί!

Λάμπη, όχι μόνο ως θργσκευτική ιστορία αλλά και ως θρησκειολογία, ιστορία του πολιτισμού κλπ...

Haris είπε...

Τα θρησκευτικά σε μια χώρα που απαγορεύει τις άλλες θρησκείες, ονομάζοντάς τες -στην καλύτερη- αιρέσεις, όπως έγινε με το βουδιστικό μοναστήρι που το έκλεισαν στο άψε σβήσε, όπως γίνεται με τους μουσουλμάνους που θέλουν έναν χώρο λατρείας, ή με κάποιες δηλώσεις "αγίων", όπως του Παϊσιου που ονομάζουν τους βουδιστές "δαιμονικούς" ή μάγους, μοιραία οδηγεί στην κατήχηση και στην μονόπλευρη διδασκαλία. Άλλωστε στα σχολεία, τα μαθήματα ξεκινούν με την ορθόδοξη προσευχή.

Το θέμα των άκαμπτων θεολόγων, είναι απλά ένα ψευδοπρόβλημα για να καλύπτουν το πρόβλημα.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χάρη, η ίδια η πραγματιότητα (μεγάλος αριθμός αλλόθρησκων μαθητών κλπ) θα οδηγήσει αναπότρεπτα σε βαθειές αλλαγές στο μάθημα των θρησκευτικών!