Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Μισεί τη ζωή ο Χριστιανισμός; (Α' Η άποψη του μπλόγκερ Χάρη)

(από το ιστολόγιο http://harishome.blogspot.com)
Σπατάλησα πάλι τις ώρες μου σε βίους αγίων.
Τόση αηδία μαζεμένη νιώθεις μονάχα στα μοναστήρια και στα «ιερά βιβλία» του Χριστιανισμού.
Τι είναι άγιος; Αυτός που μισεί την ζωή μέχρι το κόκαλο.
Η πιο ταπεινή στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας είναι η στιγμή της γέννησης του χριστιανισμού. Ούτε καν σαν μυθολογικό έργο δεν αξίζει -είναι κακόγουστο.
Ευλογημένος όμως να 'ναι. Όσα δεν μου έμαθαν δεκάδες βιβλία για την ζωή, μου το έμαθε ο χριστιανισμός.
Ό,τι είναι αντίθετο του χριστιανισμού, δοξάζει την ζωή. Όπου αγγίζει ο χριστιανισμός, βρωμοκοπάει θάνατος.

5 σχόλια:

Σπύρος είπε...

"Ματαιότης ματαιοτήτων,
τα πάντα ματαιότης".
Μνήμη θανάτου,είχαν οι Άγιοι
(και όχι μόνο αυτοί)!
Γιατί τίποτα στην εφήμερη ζωή μας, δεν είναι ευκολότερο,
απ'τον θάνατο.
Γι'αυτό και αγίασαν!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Για το Νίτσε, η έννοια θεός εφευρέθηκε ως αντίθεση στη ζωή!
Δημιουργήθηκε για να υποτιμήσει "τον κόσμο που υπάρχει".
Η ψυχή και το πνέυμα εφευρέθηκαν για να περιφρονηθεί το σώμα.
Η ηθική του χριστιανισμού είναι "βαμπιρισμός", αφού πίνει το αίμα της ζωής καθιστώντας την αδύναμη και ανεμική...

Σπύρος είπε...

Δεν μας ενδιαφέρει
η άποψη του Νίτσε,
παρά μόνο η δικιά σου...Άσκαρ!
Για μένα χριστιανισμός είναι μόνο η Ορθόδοξη πίστη κι όχι οι δεκάδες παραφυάδες.
Η ηθική της Ορθοδοξίας έχει ως στόχο την ψυχή και ότι αυτό συνεπάγεται...

Σπύρος είπε...

Η ψυχή και το σώμα συνυπάρχουν και.. αλληλοεπηρεάζονται.
Ρώτα και καμιά ψυχίατρο...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σπύρο, η προσωπική άποψη στα φλέγοντα θεολογικά ζητήματα θ' αργήσει ακόμη!
όσο για την προτροπή σου να ρωτήσω τη γνώμη κάποιας ψυχιάτρου... λέω να την υιοθετήσω!